تاریخچه تکواندو در المپیک

تکواندو از سال ۲۰۰۰ به عنوان یکی از ورزش‌های رسمی بازی‌های المپیک بوده است و این رشته بار دیگر در مسابقات پاریس ۲۰۲۴ حضور خواهد داشت. در ادامه این مقاله، وب سایت مجله خبری اینتر میلان شما را با اطلاعات بیشتر آشنا خواهد کرد. با ما همراه باشید!

تاریخچه تکواندو در المپیک

تکواندو از سال ۲۰۰۰ به عنوان یکی از ورزش‌های رسمی بازی‌های المپیک معرفی شد و از همان ابتدا توانست جایگاه ویژه‌ای در میان رشته‌های رزمی به دست آورد. این رشته که ریشه در فرهنگ و تاریخ کره جنوبی دارد، با تلفیقی از سرعت، قدرت و تکنیک‌های متنوع پا، توجه ورزش‌دوستان سراسر جهان را به خود جلب کرده است. از المپیک سیدنی تاکنون، تکواندو همواره بخشی ثابت از برنامه مسابقات بوده و بار دیگر نیز در المپیک پاریس ۲۰۲۴ شاهد رقابت بهترین تکواندوکاران جهان خواهیم بود.

تاریخچه ی ورزش تکواندو 

کره جنوبی به‌عنوان مهد این ورزش، همواره قدرت نخست تکواندو در عرصه بین‌المللی بوده است. این کشور تاکنون ۲۲ مدال المپیک در کارنامه دارد؛ شامل ۱۲ مدال طلا، سه نقره و هفت برنز، که آن را در صدر جدول مدال‌های تاریخ این رشته قرار می‌دهد. نکته قابل توجه اینکه، تعداد مدال‌های طلای کره جنوبی به‌تنهایی از مجموع مدال‌های بسیاری از کشورها در تکواندو بیشتر است.

تاریخچه تکواندو

موفقیت‌های کره جنوبی باعث شد تکواندو به‌عنوان ورزشی جهانی بیش از پیش شناخته شود. امروزه کشورهای متعددی در این رشته سرمایه‌گذاری کرده‌اند و رقبای سرسختی برای تکواندوکاران کره‌ای پدید آمده‌اند. با این حال، سلطه تاریخی کره جنوبی بر این ورزش همچنان مثال‌زدنی است و این کشور به‌عنوان الگوی اصلی برای توسعه تکواندو در جهان شناخته می‌شود.

پر افنخار ترین تکواندو کار المپیک

چهار ورزشکار با کسب سه مدال در تکواندو هم‌تیمی هستند:

• استیون لوپز (ایالات متحده آمریکا): ۲ مدال طلا و ۱ برنز
•  هادی ساعی (ایران): ۲ مدال طلا و ۱ برنز
• هوانگ کیونگ-سون (کره جنوبی): ۲ مدال طلا و ۱ برنز
• ماریا اسپینوزا (مکزیک): ۱ مدال طلا، ۱ نقره و ۱ برنز

المپیک توکیو

در المپیک توکیو، که به دلیل پاندمی کووید-۱۹ به جای سال ۲۰۲۰ در تابستان ۲۰۲۱ برگزار شد، شرایط متفاوتی برای همه ورزشکاران رقم خورد. بسیاری از آن‌ها با چالش حفظ آمادگی در دوران قرنطینه مواجه بودند، اما در عین حال برای برخی نیز این تعویق فرصتی طلایی ایجاد کرد.

تکواندو در المپیک ۲۰۲۰

یکی از بارزترین نمونه‌ها، آناستاسیا ژولوتیک از ایالات متحده بود. او که تنها ۱۸ سال سن داشت، توانست از این زمان اضافه بهترین استفاده را ببرد و در نهایت به عنوان اولین زن آمریکایی در تاریخ تکواندو المپیک به مدال طلا دست یابد. ژولوتیک در فینال وزن ۵۷ کیلوگرم (۱۲۶ پوند) با اعتمادبه‌نفس بالا و عملکردی تحسین‌برانگیز، تاتیانا مینینا از روسیه را شکست داد و نام خود را در تاریخ این رشته ماندگار کرد.

المپیک توکیو ۲۰۲۰

این دوره از المپیک نقطه عطفی در تاریخ تکواندو بود، زیرا برای اولین بار از زمان ورود این ورزش به المپیک در سال ۲۰۰۰، کره جنوبی که همواره قدرت بلامنازع این رشته محسوب می‌شد، موفق به کسب هیچ مدال طلایی نشد. این اتفاق نشان داد که فاصله قدرت‌ها در تکواندو جهانی کمتر شده و دیگر کشورها با سرمایه‌گذاری و پرورش استعدادها توانسته‌اند سلطه سنتی کره‌ای‌ها را به چالش بکشند.

تکواندو در المپیک توکیو

در عوض، تنوع بی‌سابقه‌ای در میان قهرمانان المپیک توکیو به چشم می‌خورد. هفت کشور مختلف موفق به کسب مدال طلا شدند، که خود نشان‌دهنده رشد و گسترش تکواندو در سطح جهانی بود. کمیته المپیک روسیه (ROC) با درخشش تکواندوکارانش، توانست دو مدال طلا و در مجموع چهار مدال کسب کند و بهترین عملکرد را از نظر آماری در این رشته به ثبت برساند.

تکواندو در المپیک توکیو ۲۰۲۰

البته ورزشکاران روس به دلیل محرومیت رسمی کشورشان از حضور در بازی‌ها به خاطر رسوایی برنامه سیستماتیک دوپینگ دولتی، زیر پرچم ROC رقابت می‌کردند. این موضوع یکی از جنجالی‌ترین مباحث المپیک توکیو بود، اما در نهایت مانع درخشش تکواندوکاران روسیه نشد.

المپیک ۲۰۱۶

پس از نتایج ناامیدکننده در بازی‌های لندن ۲۰۱۲، جایی که کره جنوبی برخلاف انتظارها نتوانست سلطه تاریخی خود را در تکواندو نشان دهد، این کشور در المپیک ریو ۲۰۱۶ بازگشتی باشکوه داشت. تکواندوکاران کره‌ای با آمادگی بالا و تمرکز مثال‌زدنی وارد رقابت‌ها شدند و در نهایت موفق به کسب پنج مدال شدند؛ عملکردی که جایگاه آن‌ها را دوباره در صدر اخبار ورزشی قرار داد.

المپیک ریو ۲۰۱۶

در بخش زنان، دو مدال طلای درخشان به دست آمد؛ کیم سو-هی در وزن پروازی با نمایشی قدرتمند موفق شد حریفان خود را یکی پس از دیگری شکست دهد و با اقتدار بر سکوی قهرمانی بایستد. همچنین، او هی-ری در وزن میان‌وزن زنان، با تلفیقی از تاکتیک و تجربه، دومین طلای کاروان کره را به ارمغان آورد.

تکواندو در المپیک ریو 

در بخش مردان نیز نمایندگان کره جنوبی توانستند با کسب سه مدال برنز، بار دیگر نشان دهند که این کشور همچنان یکی از قطب‌های اصلی تکواندو جهان است. کیم تائه-هون، لی دائه-هون و چا دونگ-مین هر کدام با مبارزاتی سخت و نفس‌گیر به مدال برنز دست یافتند و سهم قابل توجهی در افزایش تعداد مدال‌های کره داشتند. هرچند انتظارات برای کسب مدال‌های طلا بیشتر بود، اما همین دستاورد نشان داد که کره‌ای‌ها همچنان شایسته عنوان یکی از قدرتمندترین تیم‌های این رشته هستند.

تکواندو در المپیک ۲۰۱۶

در سوی دیگر، ایالات متحده عملکردی محدودتر داشت و تنها یک مدال به دست آورد. این مدال برنز توسط جکی گالوای در بخش وزن سنگین زنان به دست آمد؛ حضوری که برای او اولین تجربه المپیکی‌اش محسوب می‌شد. گالوای با تلاش فراوان توانست نام خود را در میان مدال‌آوران تاریخ تکواندو آمریکا ثبت کند، هرچند کاروان ایالات متحده نسبت به دوره‌های گذشته نتایج چندان چشمگیری کسب نکرد.

المپیک لندن

ترشحات و حواشی ناشی از بازی‌های بیجینگ منجر به واداشتن فدراسیون جهانی تکواندو به طراحی راه‌هایی برای عادلانه‌تر و شفاف‌تر کردن قضاوت شد. دو نوآوری مهم در بازی‌های لندن عبارت بودند از سیستم محافظت و امتیازدهی (PSS) و سیستم بازبینی ویدیویی فوری. با سیستم PSS، حسگرهای تعبیه شده در محافظ‌های تنه و جوراب‌های ورزشکاران به طور خودکار امتیازاتی را برای ضربات معتبر به قفسه سینه ثبت می‌کردند. سیستم بازبینی ویدیویی نیز به مربیان اجازه می‌داد تصمیمات مربوط به امتیازها و جریمه‌ها را به چالش بکشند.

المپیک لندن ۲۰۱۲

کوشش استیون لوپز برای کسب چهارمین مدال المپیک متوالی با شکست در دور اول متوقف شد. بعدها مشخص شد که او تلاش کرده بود با پای شکسته مبارزه کند. اما ایالات متحده در لندن بدون مدال نماند — ترنس جنیسن در وزن ۶۸ کیلوگرم مردان و پِیج مک‌فرسون در وزن ۶۷ کیلوگرم زنان هر دو مدال برنز گرفتند.

تکواندو در المپیک ۲۰۱۲

بازی‌های لندن سطح برابری در تکواندو را نشان دادند، ورزشی که تا آن زمان عمدتاً تحت سلطه کره جنوبی (با نه مدال طلا از ۲۰۰۰ تا ۲۰۰۸) قرار داشت. در این دوره، هشت کشور مختلف در هشت وزن متفاوت مدال طلا کسب کردند و در مجموع ۲۱ کشور در این مسابقات مدال گرفتند.

تکواندو در المپیک لندن

یکی از کشورهای دیگری که مدال گرفت، گابن بود، کشوری کوچک در غرب آفریقا که در خط استوا قرار دارد. این اولین مدال تاریخ کشور بود و زمانی کسب شد که آنتونی اوابمه به فینال بخش وزن ۸۰+ کیلوگرم مردان راه یافت. اوابمه در فینال توسط کارلو مولفتا از ایتالیا شکست خورد، اما به اندازه‌ای پیش رفت که مدال نقره را دریافت کند. پس از بازگشت به پایتخت گابن، لیبرولی، اوابمه با استقبال هزاران تن از مردم کشورش روبرو شد.

المپیک پکن

خواهر و برادران لوپز — مارک، دیا و استیون — در المپیک پکن ۲۰۰۸ تاریخ‌ساز شدند. آن‌ها برای اولین بار از سال ۱۹۰۴، سه عضو یک خانواده بودند که هم‌زمان در تیم المپیک ایالات متحده حضور پیدا می‌کردند. این اتفاق خود به‌تنهایی یک رکورد جالب و قابل توجه بود، اما ماجرا زمانی خاص‌تر شد که هر سه آن‌ها موفق به کسب مدال شدند؛ مارک مدال نقره گرفت و دیا و استیون هر کدام مدال برنز. این افتخار خانوادگی زمانی کامل‌تر شد که بزرگ‌ترین عضو خانواده، ژان لوپز، به عنوان مربی در کنار آن‌ها حضور داشت و نقش کلیدی در هدایت این تیم خانوادگی ایفا کرد.

المپیک پکن ۲۰۰۸

اما المپیک پکن برای تکواندو تنها به افتخارات ورزشی محدود نشد و پر از حاشیه‌ها و جنجال‌های داوری بود. یکی از بحث‌برانگیزترین ماجراها مربوط به مبارزه ایوت گوندای از کانادا مقابل هانا زایچ از سوئد بود. بسیاری از مربیان و کارشناسان حاضر در سالن معتقد بودند که گوندای به وضوح برنده مبارزه بوده، اما رأی داوران به گونه‌ای رقم خورد که زایچ برنده اعلام شد. این تصمیم به‌ویژه به دلیل حضور یک داور چینی در میان تیم داوری، با انتقادات گسترده مواجه شد، چراکه در دور بعدی قرار بود مبارز چینی مقابل برنده این دیدار قرار گیرد و این موضوع شبهات زیادی ایجاد کرد.

تکواندو در المپیک ۲۰۰۸

این تنها جنجال مسابقات نبود؛ آرون کوک، ستاره محبوب بریتانیا، نیز در طول رقابت‌ها دو بار با تصمیمات مشکوک داوری مغلوب شد. او پس از حذف گفت: «فکر می‌کردم امتیازدهی واقعاً وحشتناک بود. نمی‌دانم داوران به چه چیزی نگاه می‌کردند، شاید حواسشان به جمعیت بود.» این سخنان بازتاب وسیعی داشت و بر انتقادات به سیستم داوری در آن سال افزود.

تکواندو در المپیک پکن

اما جنجالی‌ترین صحنه، بی‌تردید مربوط به آنجل ماتوس، قهرمان المپیک ۲۰۰۰، بود. او در یکی از مبارزات پس از آنکه به دلیل طولانی شدن زمان درمان مصدومیتش از مسابقه اخراج شد، به شدت اعتراض کرد. لحظاتی بعد، در صحنه‌ای شوکه‌کننده، او با عصبانیت به صورت داور لگد زد؛ حرکتی که باعث شد بلافاصله از مسابقات اخراج و سپس به طور مادام‌العمر از حضور در تمامی رقابت‌های بین‌المللی تکواندو محروم شود. این اتفاق یکی از سیاه‌ترین لحظات تاریخ تکواندو در المپیک به شمار می‌رود و همچنان در یادها باقی مانده است.

المپیک آتن

استیون لوپز، مبارز آمریکایی که پس از بازی‌های سیدنی وزن خود را به دسته وزن متوسط (۸۰ کیلوگرم/۱۷۶ پوند) ارتقا داد، در مسابقه فینال با نتیجه ۳ بر ۰ بر حریفی از ترکیه، به نام بهری تنریکولو، پیروز شد و عنوان طلای المپیک را کسب کرد. پس از آن که در پایان راند اول مساوی ۱-۱ بود، لوپز در دو راند بعدی با امتیاز ۲-۱ برتری یافت تا مدال طلای دوم خود را در المپیک به دست آورد. تنریکولو هر دو امتیاز خود را به خاطر جریمه‌ها از دست داد.

المپیک آتن ۲۰۰۴

نیا عبد الله، مبارز آمریکایی در وزن پرتاب (۵۷ کیلوگرم/۱۲۶ پوند) در مسابقات المپیک زنان، در ابتدا نسبتاً ناشناخته بود، زیرا قبل از آتن تنها در دو مسابقه بین‌المللی مهم شرکت کرده بود. اما این دختر ۲۰ ساله اهل هیوستون به سرعت توجه حریفان خود را جلب کرد و تا فینال پیش رفت، جایی که در مقابل جان جی-ون از کره جنوبی با نتیجه ۲-۱ شکست خورد. مدال نقره عبد الله اولین مدال آمریکا در رشته تکواندو زنان در المپیک بود.

تکواندو المپیک ۲۰۰۴

برتران گیونگو لیانگو، ورزشکار از جمهوری آفریقای مرکزی، پس از اینکه در یک مسابقه تکواندو المپیک به طور موقت بی‌هوش شد، به بیمارستان منتقل شد. تونجای چلسکان از اتریش در جریان مسابقه مقدماتی در وزن ۶۸ کیلوگرم (۱۵۰ پوند)، در هنگام مبارزه با لیانگو، به سمت چپ سر او لگد زد. سر لیانگو به سمت عقب خم شد و او روی زمین افتاد، بی‌حرکت روی زمین ماند و پس از شمارش، بی‌هوش بودن او اعلام شد. او با برانکارد خارج شد و بعدها در بیمارستان کت در آتن، با تشخیص concussion (مغزه‌ملتهب)، مرخص شد.

المپیک سیدنی

تکواندو در سال ۲۰۰۰ به عنوان یک رشته رسمی المپیک معرفی شد.

در بازی‌های سیدنی، ۱۸ کشور مختلف مدال‌های تکواندو را کسب کردند، که کره جنوبی (۴ مدال)، استرالیا (۲ مدال)، کوبا (۲ مدال) و تایوان (۲ مدال) هر کدام بیش از یک مدال به دست آوردند. محدودیت‌های ورودی، کره جنوبی را به چهار ورزشکار محدود کرد، که مجموعاً سه مدال طلا و یک نقره را کسب کردند.

المپیک سیدنی ۲۰۰۰

یکی از این پیروزی‌ها در دسته سنگین‌وزن مردان بود، جایی که کیم کیونگ-هون با قد ۶ فوت و ۵ اینچ در طول تورنمنت برتری قابل ملاحظه‌ای داشت، در تمام چهار مسابقه حداقل پنج امتیاز کسب کرد و دو حریف اول خود را کاملاً مغلوب ساخت.

تکواندو در المپیک سیدنی

استیون لوپز، مبارز آمریکایی ۲۳ ساله در دسته وزن پرتاب (۶۸ کیلوگرم/۱۵۰ پوند) از شوگر لند، تگزاس، تنها مدال تکواندو را برای ایالات متحده در بازی‌های سیدنی به ارمغان آورد. در فینال مقابل سین جون-سیک از کره جنوبی، لوپز در دقیقه پایانی یک لگد پشتی زد و امتیاز را مساوی کرد. هیچ‌کدام از دو مبارز بعداً امتیازی ندادند، اما لوپز برنده شد چون امتیاز سین به خاطر جریمه حذف شد.

تکواندو المپیک سیدنی

ویتنام به فهرست کشورهایی که مدال المپیک کسب کرده‌اند پیوست، زمانی که تران هیو-نگان، زن ۲۶ ساله، مدال نقره در دسته وزن پرتاب زنان را گرفت. تران در فینال نزدیک به جئون جائه-اون از کره جنوبی شکست خورد، اما همچنان توسط خبرگزاری دولتی ویتنام به عنوان «قهرمان ملی» تحسین شد.

المپیک بارسلون

در سال ۱۹۹۲، تکواندو بار دیگر به عنوان یک رشته نمایشی در المپیک حضور داشت. در آن دوره، در هر یک از ۱۶ وزن، هشت ورزشکار شرکت کردند، که در مجموع ۶۴ مرد و ۶۴ زن را تشکیل می‌داد.

المپیک سئول

با برگزاری بازی‌های المپیک در سئول ۱۹۸۸، یعنی در کشوری که به‌عنوان زادگاه تکواندو شناخته می‌شود، این هنر رزمی برای نخستین بار در تاریخ المپیک به عنوان یک رشته نمایشی معرفی شد. این رویداد برای جامعه تکواندو اهمیت بسیار زیادی داشت، چراکه امید می‌رفت حضور به‌عنوان یک ورزش نمایشی، سرآغازی باشد برای قرار گرفتن تکواندو در جمع رشته‌های رسمی المپیک و تبدیل شدن آن به بخشی دائمی از این رقابت‌ها.

المپیک سئول ۱۹۸۸

در این مسابقات، رقابت‌ها به صورت تورنمنت‌های حذف تک‌حذفی در ۱۶ وزن مختلف برگزار شد؛ شامل هشت وزن برای مردان و هشت وزن برای زنان. در مجموع، ۱۲۰ مرد و ۶۳ زن از کشورهای مختلف جهان روی تاتامی رفتند و همین حضور گسترده نشان داد که تکواندو دیگر تنها یک ورزش محلی در کره جنوبی نیست، بلکه به سرعت در حال تبدیل شدن به ورزشی جهانی است.

اولین حضور تکواندو در المپیک

تکواندوکاران کره‌ای در این مسابقات با قدرتی مثال‌زدنی ظاهر شدند. آن‌ها در مجموع در ۹ وزن از ۱۶ وزن پیروز شدند و برتری قاطع خود را نسبت به سایر کشورها به نمایش گذاشتند. با این حال، چون مسابقات جنبه نمایشی داشت، این پیروزی‌ها در جدول رسمی مدال‌های المپیک ثبت نشد. با وجود این، عملکرد درخشان کره‌ای‌ها و استقبال تماشاگران از مسابقات، نقش تعیین‌کننده‌ای در متقاعد کردن کمیته بین‌المللی المپیک برای افزودن تکواندو به جمع ورزش‌های رسمی در سال‌های بعد ایفا کرد.

این حضور موفق به‌ویژه برای کشور میزبان معنای خاصی داشت. کره جنوبی توانست نه تنها میراث فرهنگی خود را در سطح جهان معرفی کند، بلکه پایه‌گذار مسیری شود که در نهایت منجر به تبدیل تکواندو به یکی از رشته‌های رسمی المپیک در سیدنی ۲۰۰۰ شد. در حقیقت، المپیک سئول نقطه عطفی بود که آینده این هنر رزمی در عرصه جهانی را رقم زد.

 ⏬مقالات پیشنهادی⏬

بهترین هافبک های آینده جام جهانی
بیوگرافی میخایین لوپززندگینامه رامبد رضایی