بیوگرافی پائولو مالدینی

پائولو چزیاره مالدینی او بازیکن پیشین تیم ملی فوتبال ایتالیا و باشگاه آث میلان به شمار می‌رود. او فرزند چزاره مالدینی، بازیکن و مربی سابق تیم ملی ایتالیا و باشگاه میلان است. بسیاری از کارشناسان او را به عنوان بهترین مدافع تاریخ فوتبال معرفی می‌کنند. در این نوشته وب سایت اینتر میلان شما را با  پائولو مالدینی ، بهترین مدافع تاریخ فوتبال، آشنا خواهد کرد. همراه ما بمانید.

پائولو مالدینی کیست؟

نام کامل : پائولو چزیاره مالدینی

متولد : ۲۶ ژوئن ۱۹۶۸

محل تولد : میلان، ایتالیا

قد پائولو مالدینی

قد پائولو مالدینی ۱٫۸۶ متر هست

پست: مدافع وسط ، مدافع چپ

فرزندان و همسر پائولو مالدینی

تعداد فرزندان: ۲

فرزندان پائولو مالدینی: کریستین مالدینی ، دنیل مالدینی

همسر پائولو مالدینی: آدریان فوسا

خانواده پائولو مالدینی

نام پدر و مادر : پدرش چزاره مالدینی و مادرش مارسیا مالدینی که در سال ۲۰۱۶ با فاصله چند ماه در گذشتند.

بیوگرافی پائولو مالدینی

پائولو چزاره مالدینی، متولد ۲۶ ژوئن ۱۹۶۸ در میلان ایتالیا، یک فوتبالیست حرفه‌ای سابق ایتالیایی است که عمدتاً به عنوان مدافع چپ و مدافع میانی برای باشگاه آث میلان و تیم ملی ایتالیا به میدان رفته است. او به طور گسترده‌ای به عنوان یکی از بزرگ‌ترین مدافعان تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. مالدینی به عنوان کاپیتان میلان و تیم ملی ایتالیا سال‌ها لقب “Il Capitano” را به خود اختصاص داد. تا سال 2020، او با 647 بازی رکورددار بیشترین بازی در سری آ بود تا اینکه جیانلوئیجی بوفون این رکورد را شکست. همچنین، او به همراه فرانسیسکو جنتو رکورد مشترک بیشترین حضور در فینال‌های جام ملت‌های اروپا و لیگ قهرمانان اروپا (8 بار) را دارد. مالدینی اخیراً به عنوان مدیر فنی میلان و همچنین مالک مشترک باشگاه قهرمانی USL میامی اف سی فعالیت می‌کند. او تمام 25 فصل دوران حرفه‌ای خود را در سری آ با میلان سپری کرد و در سال 2009 و در سن 41 سالگی از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

بچگی پائولو مالدینی

 پائولو مالدینی در تاریخ ۲۶ ژوئن ۱۹۶۸ در شهر میلان به دنیا آمد. او فرزند چزاره مالدینی، کاپیتان تیم آث میلان در دهه ۱۹۶۰ بود. چزاره مالدینی درباره دوران کودکی پائولو می‌گوید:”من و همسرم فرزندان زیادی داشتیم که همگی بسیار شلوغ و پر سر و صدا بودند. اما پائولو با آن چشم‌های درخشانش متفاوت بود. او به هر طریقی برای خود توپ می‌ساخت و هیچ وسیله‌ای در خانه از دست او در امان نبود. کنترل این جمع یاغی کار بسیار دشواری بود. تنها چیزی که می‌توانست پائولو را آرام کند، برنامه فوتبال ایتالیا در عصرهای یکشنبه بود.”

چزاره مالدینی

او که پدر پائولو مالدینی، یکی از اسطوره‌های باشگاه روسونری به شمار می‌رود، از سال 1954 تا 1966 در تیم آث میلان بازی کرد و موفق به کسب 4 عنوان قهرمانی در لیگ ایتالیا با این تیم شد. او که مدتی نیز کاپیتان میلان بود، در سال 1967 و در پایان دوران حرفه‌ای‌اش به تورینو منتقل شد و در همان‌جا از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. او پس از آن به عنوان دستیار مربی میلان فعالیت کرد و در سال 1972 به مدت دو سال هدایت تیم را بر عهده گرفت. سپس دوباره به عنوان دستیار سرمربی تیم ملی ایتالیا منصوب شد و از سال 1980 تا 1986 در این سمت باقی ماند. بعد از آن، او سرمربی تیم زیر 21 سال ایتالیا شد. در دهه 80، او با تیم ملی زیر 21 سال ایتالیا موفقیت‌های چشمگیری کسب کرد و توانست سه قهرمانی متوالی در اروپا را به ارمغان بیاورد. او همچنین بازیکنانی چون فابیو کاناورو، جانلوئیجی بوفون و فرانچسکو توتی را به دنیای فوتبال معرفی کرد. مالدینی در سال 2001 به عنوان سرمربی تیم ملی پاراگوئه انتخاب شد و این تیم را به جام جهانی هدایت کرد.

در سال ۱۹۸۶، مالدینی به دعوت پدرش، چزاره مالدینی، به تیم ملی زیر ۲۱ سال ایتالیا پیوست و نخستین بازی خود را در تاریخ ۱۲ نوامبر همان سال در تساوی ۰–0 مقابل اتریش انجام داد. او در مجموع 12 بازی ملی برای این تیم انجام داد و در طی دو سال، پنج گل برای آتزورینی به ثمر رساند که اولین گلش در تاریخ 11 فوریه 1987 در پیروزی 2-1 مقابل پرتغال به ثبت رسید. مالدینی همچنین بخشی از تیم زیر 21 سال بود که در مسابقات قهرمانی زیر 21 سال اروپا در سال 1986 به مقام نایب قهرمانی رسید و در سال 1988 نیز برای این تیم بازی کرد که در دور اول مقابل فرانسه از مسابقات قهرمانی اروپا زیر 21 سال حذف شد.

زندگینامه پائولو مالدینی

مالدینی تا به حال موفق شده است با تیم میلان، هفت بار قهرمانی در لیگ ایتالیا، یک بار قهرمانی در جام حذفی و پنج بار قهرمانی در سوپرجام فوتبال ایتالیا را کسب کند. همچنین، او با میلان پنج بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، پنج بار قهرمان سوپر جام اروپا، دو بار قهرمان جام باشگاه‌های فوتبال جهان (که به جام تویوتا نیز معروف است و بین قهرمانان باشگاه‌های اروپا و آمریکای جنوبی برگزار می‌شود) و یک بار قهرمان جام باشگاه‌های فوتبال جهان (مسابقاتی که میان قهرمانان باشگاهی از شش قاره مختلف برگزار می‌شود) شده است. در سال ۱۹۹۴، مالدینی که در همان سال با میلان به قهرمانی در اسکودتو و لیگ قهرمانان اروپا دست یافته بود، از سوی مجله فوتبال «ورلد ساکر» به عنوان بازیکن سال انتخاب شد. او نخستین مدافعی است که به این عنوان دست پیدا کرده است.

زندگی پائولو مالدینی

پائولو مالدینی در طول ۲۵ فصل حضورش در میلان، ۹۰۲ بازی رسمی در تمامی مسابقات انجام داد. او با ۶۴۷ بازی در سری آ، رکورددار این لیگ به شمار می‌رود. در مجموع، مالدینی در این ۹۰۲ بازی، ۳۳ گل برای میلان به ثمر رساند که از این تعداد، ۲۹ گل در سری آ بوده است. او در طول دوران حرفه‌ای خود، هشت بار به فینال لیگ قهرمانان اروپا راه یافته و تنها فرانسیسکو گنتو از رئال مادرید در این زمینه با او هم‌تراز است. مالدینی پنج بار موفق به کسب جام قهرمانان اروپا شده است و آخرین قهرمانی‌اش در لیگ قهرمانان اروپا در سال ۲۰۰۷ بود که میلان در فینال با نتیجه ۲–۱ لیورپول را شکست داد. در سال ۲۰۰۹، با پایان دوران حرفه‌ای فوتبالش، جایزه ویژه دستاوردهای یک عمر یوفا را دریافت کرد.

پائولو مالدینی در باشگاه آ.ث. میلان

او در سپتامبر ۱۹۷۸ و در سن ده سالگی توانست تست تمرینی باشگاه آ.ث. میلان را با موفقیت پشت سر بگذارد و به تیم میلان ملحق شود. با ورود او به میلان، بسیاری از نفوذ چزاره مالدینی صحبت می‌کردند. مردم بر این باور بودند که پائولو مالدینی به دلیل نفوذ پدرش به این تیم پیوسته و به همین دلیل در زمین بازی به او توهین می‌کردند.

پائولو در فصل ۸۶–۱۹۸۵ به بازیکن اصلی میلان تبدیل شد و از آن زمان بیشتر به عنوان مدافع چپ و گاهی به عنوان مدافع وسط به میدان رفت. او نخستین عنوان خود را در اسکودتوی فصل ۸۸–۱۹۸۷ با این باشگاه به دست آورد. مالدینی یکی از ارکان تیم میلان در فصل ۹۲–۱۹۹۱ بود که در سری آ بدون شکست قهرمان شد. او به همراه فرانکو بارزی، مائورو تاسوتی و الساندرو کاستاکورتا یکی از قوی‌ترین خط‌های دفاعی اروپا (معروف به شکست ناپذیران) را در اوایل دهه ۹۰ تشکیل دادند. پس از بازنشستگی بارزی، مالدینی با الساندرو نستا زوج موفقی در قلب دفاع میلان ایجاد کرد. او تا کنون هفت بار با میلان قهرمان ایتالیا، یک بار قهرمان جام حذفی و پنج بار قهرمان سوپرجام فوتبال ایتالیا شده است. همچنین، مالدینی با میلان پنج بار قهرمان لیگ قهرمانان اروپا، پنج بار قهرمان سوپر جام اروپا، دو بار قهرمان جام باشگاه‌های فوتبال جهان (جام تویوتا) و یک بار قهرمان جام باشگاه‌های فوتبال جهان (مسابقاتی که بین قهرمانان باشگاهی شش قاره مختلف برگزار می‌شود) شده است. در سال ۱۹۹۴، مالدینی که در همان سال موفق به کسب اسکودتو و لیگ قهرمانان اروپا با میلان شده بود، از سوی مجله فوتبال «ورلد ساکر» به عنوان بازیکن سال انتخاب گردید. او نخستین مدافعی است که به این عنوان نائل می‌شود.

پس از فصل ۹۷–۱۹۹۶ و پایان دوران فعالیت فرانکو بارزی، مالدینی به عنوان کاپیتان تیم میلان انتخاب شد. او در تاریخ ۱۳ مه ۲۰۰۷، شش‌صدمین بازی خود در سری آ را با پیراهن میلان در مقابل کاتانیا انجام داد. پیش از این، در ۲۵ سپتامبر ۲۰۰۵ و در دیدار با تیم ترویسو، رکورد افسانه‌ای دینو زوف را که با ۵۷۱ بازی در سری آ رکورددار بود، شکست. مالدینی در ۱۶ فوریه ۲۰۰۸ نیز در دیدار مقابل پارما، هشتصدمین بازی رسمی خود برای میلان را به ثبت رساند. این بازی به عنوان یک نقطه عطف در کارنامه پائولو مالدینی شناخته می‌شود، زیرا هزارمین بازی او در فوتبال حرفه‌ای با پیراهن تیم آ. ث میلان و تیم ملی ایتالیا محسوب می‌شد. تا آن زمان، تنها پیتر شیلتون، دروازه‌بان انگلیسی، موفق به عبور از مرز ۱۰۰۰ بازی حرفه‌ای شده بود. 

اولین حضور پائولو مالدینی در زمین

او در سن هفده سالگی به دعوت نیلس لیدهولم، سرمربی وقت آث میلان، به تیم بزرگسالان ملحق شد. نخستین بازی او در تاریخ ۲۰ ژانویه ۱۹۸۵ مقابل اودینزه برگزار شد. در این دیدار، پائولو به جای باستینی که مصدوم شده بود، به میدان رفت و بازی با نتیجه یک بر یک به پایان رسید. مالدینی اولین بازی خود را با پیراهن میلان در این تاریخ و در مقابل تیم اودینزه انجام داد.

سبک بازی پائولو مالدینی

مالدینی به طور طبیعی راست‌پا است، اما در پست مدافع چپ به میدان رفته است. او همچنین در نقش مدافع مرکزی نمایش‌های فوق‌العاده‌ای از خود به جا گذاشته است. انعطاف‌پذیری تاکتیکی، سرعت بالا، تکل‌های به موقع، مهارت در نبردهای هوایی و توانایی بی‌نظیرش در رهبری تیم، او را به یکی از بهترین مدافعان چپ اروپا تبدیل کرده است و به عنوان یکی از برترین مدافعان تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. پائولو در فوتبال سخت و دفاعی ایتالیا با خونسردی و آرامش خود، کمترین کارت زرد و قرمز را در طول دوران حرفه‌ای‌اش دریافت کرد. ثبات او در طول ۲۴ سال، به همراه اخلاق‌مداری و وفاداری ویژه‌اش به میلان، او را به یکی از بی‌نظیرترین مدافعان جهان تبدیل کرده است.

دوران ملی پائولو مالدینی 

او در سن ۱۹ سالگی، مالدینی نخستین بار در تاریخ ۳۱ مارس ۱۹۸۸ به تیم ملی بزرگسالان ایتالیا دعوت شد و در دیداری مقابل تیم ملی یوگسلاوی به میدان رفت که این بازی با نتیجه ۱ بر ۱ به پایان رسید. پس از آن، او موفق شد جایگاه ثابتی در قلب دفاع و سمت چپ تیم ملی ایتالیا به دست آورد. در جام ملت‌های اروپا ۱۹۸۸، مالدینی در چهار بازی ایتالیا به عنوان بازیکن اصلی حضور داشت. در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۰، ایتالیا تا مرحله نیمه‌نهایی پیش رفت، اما در یک بازی هیجان‌انگیز در ناپل، با هنرنمایی دیگو مارادونا و تیم ملی آرژانتین شکست خورد و از رسیدن به فینال بازماند. در این مسابقات، مالدینی نتوانست با ایتالیا به مقام بالاتری از سومی دست یابد. در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۴ در آمریکا، او دوباره در لباس آتزوری درخشید و تیمش را تا فینال مسابقات رساند، اما در نهایت در ضربات پنالتی، شانس با او و ایتالیا یار نبود و از کسب جام محروم ماند.

ناکامی مالدینی در جام‌های جهانی با حذف او در جام جهانی فوتبال ۱۹۹۸ فرانسه توسط تیم میزبان و همچنین ناکامی در جام جهانی ۲۰۰۲ تکمیل شد. او با ۲۳ بازی در این مسابقات، پس از لوتار ماتئوس (که با ۲۵ بازی رکورددار است) در رده دوم قرار دارد. اما مالدینی با ۲٫۲۱۶ دقیقه حضور در زمین، بیشترین زمان بازی را در تاریخ جام جهانی به خود اختصاص داده است. او در سه دوره جام ملت‌های اروپا در سال‌های ۱۹۸۸، ۱۹۹۶ و ۲۰۰۰ به همراه تیم ملی ایتالیا حضور داشت. در جام ملت‌های اروپا ۲۰۰۰، ایتالیا در نیمه نهایی با وجود خراب شدن پنالتی مالدینی، توانست از سد تیم ملی هلند بگذرد. آتزوری پس از ۳۲ سال که از آخرین حضورش در فینال اروپا می‌گذشت، به مصاف تیم ملی فرانسه رفت. در حالی که تا دقیقه ۹۰ با یک گل از فرانسه پیش بود، گل تساوی را دریافت کرد و در وقت‌های اضافی با گل طلایی شکست خورد تا مالدینی بار دیگر از دستیابی به افتخار باز بماند.

مالدینی با ۱۲۶ بازی ملی، پس از فابیو کاناوارو، در جایگاه دوم بیشترین بازی برای تیم ملی ایتالیا قرار دارد. او هرگز موفق به قهرمانی در مسابقات بزرگ با تیم آتزوری نشد. در طول ۱۶ سال حضورش در تیم ملی، مالدینی نیمی از این مدت را به عنوان کاپیتان تیم سپری کرد و ۷۴ بار بازوبند کاپیتانی را بر بازو بست. او در دو جام جهانی ۱۹۹۰ و ۱۹۹۴ به عنوان یکی از ستاره‌های تیم ملی انتخاب شد. همچنین، در سه دوره جام ملت‌های اروپا در سال‌های ۱۹۸۸، ۱۹۹۶ و ۲۰۰۰ نیز با درخشش خود به تیم منتخب این مسابقات راه یافت.

بازنشستگی پائولو مالدینی از فوتبال

بازنشستگی از بازی ملی: مالدینی در سن ۳۴ سالگی و پس از شکست ناامیدکننده مقابل تیم ملی فوتبال کره جنوبی در مرحله یک شانزدهم نهایی جام جهانی ۲۰۰۲، با گل طلایی از دنیای ملی فوتبال خداحافظی کرد. با وجود درخواست‌های مکرر مسئولان تیم ملی برای بازگشت، او هرگز از تصمیم خود منصرف نشد. در فوریه ۲۰۰۹، مارچلو لیپی، سرمربی وقت تیم ملی ایتالیا، پیشنهاد برگزاری یک بازی خداحافظی برای مالدینی را مطرح کرد. فدراسیون فوتبال ایتالیا نیز به او پیشنهاد یک بازی دوستانه با تیم ملی ایرلند شمالی را داد، اما مالدینی این پیشنهاد را رد کرد.

بازنشستگی از بازی باشگاهی: مالدینی در تاریخ ۱۶ دسامبر ۲۰۰۷، در حین برگزاری جام باشگاه‌های جهان در یوکوهاما، اعلام کرد که در سال ۲۰۰۸ از دنیای فوتبال خداحافظی خواهد کرد. اما در ۷ مارس ۲۰۰۸، دو روز پس از حذف میلان از لیگ قهرمانان اروپا در برابر آرسنال، تصمیم خود را تغییر داد و اعلام کرد که می‌خواهد قراردادش را برای یک سال دیگر تمدید کند. بدین ترتیب، قرارداد مالدینی تا ۳۰ ژوئن ۲۰۰۹ تمدید شد. در ۱۷ آوریل ۲۰۰۹، او اعلام کرد که در پایان فصل ۲۰۰۹–۲۰۰۸ به‌طور قطعی از فوتبال کنار خواهد رفت و افزود که پس از آن در عرصه فوتبال فعالیت خواهد کرد، اما نه به عنوان مربی. در نهایت، مالدینی در بیست و پنجمین فصل حضورش در میلان و در سن ۴۱ سالگی، در حالی که به رکورد ۹۰۰ بازی رسمی برای این باشگاه دست یافته بود، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

آخرین بازی رسمی پائولو مالدینی

در تاریخ ۳۱ مه ۲۰۰۹، در شهر فلورانس و در ورزشگاه فریولی، مالدینی در نه‌صد و دومین بازی رسمی‌اش برای میلان به مصاف تیم فیورنتینا رفت. این بازی با پیروزی ۲–۰ میلان به پایان رسید و مالدینی در دقیقه ۹۰ تعویض شد. در حین خروج از زمین، او با تشویق گرم و پرشور تماشاگران، به گونه‌ای که شایسته یک قهرمان جهانی بود، مورد استقبال قرار گرفت.

آخرین بازی در سن سیرو: در تاریخ ۲۴ مه ۲۰۰۹، مالدینی در نهصد و یکمین بازی خود با پیراهن میلان، برای آخرین بار در ورزشگاه سن سیرو به مصاف آ.اس. رم رفت. این دیدار با مراسم ویژه‌ای از سوی هواداران و باشگاه میلان به منظور خداحافظی از کاپیتان خود برگزار شد. به همین مناسبت، باشگاه میلان بر روی پیراهن خود عبارت «۳ فقط برای تو» (به ایتالیایی: 3 Solo Per Te) را درج کرد. همچنین، به هر یک از هواداران حاضر در ورزشگاه شالی با نوشته «شماره ۳ برای همیشه» و آلبومی شامل ۲۴ قطعه برچسب از دوران ۲۴ ساله فوتبال پائولو اهدا شد. در این بازی ویژه، تیم رم نیز به احترام مالدینی با تی‌شرتی که نام او بر روی آن بود، به میدان آمد. این دیدار در نهایت با نتیجه ۳–۲ به نفع رم به پایان رسید و به این ترتیب، آخرین بازی مالدینی در سن سیرو با شکست همراه شد.

والپیپر پائولو مالدینی برای کامپیوتر

wallpaper 4k Paolo Maldini

زندگی شخصی پائولو مالدینی

مالدینی در سال ۱۹۹۴ با آدریان فوسا، مدل ونزوئلایی، ازدواج کرد. این ازدواج که همچنان پایدار است، دو پسر به نام‌های کریستین (متولد ۱۴ ژوئن ۱۹۹۶) و دنیل (متولد ۱۱ اکتبر ۲۰۰۱) به دنیا آورده است. در حال حاضر، کریستین در تیم نوجوانان میلان و دنیل در تیم نونهالان میلان بازی می‌کنند.

پسران پائولو مالدینی

کریستین در سال ۲۰۰۵ به تیم میلان پیوست و اکنون زیر نظر فیلیپو اینزاگی در تیم نوجوانان مشغول به بازی است. آندره‌آ راماتزوتی، کارشناس کوریره دلو اسپورت، در توصیف نخستین بازی کریستین در لباس میلان در سال ۲۰۰۵ گفت: “کریستین چگونه بود؟ او یک راست پای فطری بود که در خط دفاع قرار گرفت و در بازی، عملکرد عالی و لغزش کمی از خود نشان داد که احتمالاً به خاطر آموزش‌های پدرش بوده است.”

در سال ۲۰۱۲، پسر ۱۱ ساله پائولو مالدینی به عنوان مهاجم در تیم میلان بازی می‌کرد. زمانی که دنیل تنها پنج سال داشت، تکل زیبای او بر روی پای سیدورف توجه رسانه‌ها را به خود جلب کرد و بحث درباره ادامه نسل مالدینی‌ها بیشتر از همیشه مطرح شد.

شبکه های اجتماعی پائولو مالدینی

اینستاگرام:

آدرس پیج پائولو مالدینی در شبکه اجتماعی اینستاگرام⚽: paolomaldini@

فیسبوک:

آدرس پیج پائولو مالدینی در شبکه اجتماعی فیسبوک⚽:Paolo Maldini@

ثروت پائولو مالدینی

ثروت پائولو مالدینی حدود ۲۶ میلیون دلار است .

زندگی ورزشی پائولو مالدینی پس از بازنشستگی

پس از بازنشستگی از فوتبال، مالدینی مدتی به ورزش بوکس پرداخت. اما بعد از آن، نزدیک به شش سال به تمرین حرفه‌ای تنیس مشغول شد و در ژوئن ۲۰۱۷ اعلام کرد که قصد دارد برای اولین بار در «رقابت‌های آسپریا میلان» شرکت کند. او در این مسابقات، به همراه استفانو لاندونیو، مربی و دوست نزدیکش، در بخش دونفره به رقابت خواهد پرداخت. این دو در مرحله مقدماتی موفق به کسب پیروزی شدند و توانستند سهمیه ویژه‌ای برای شرکت در این تورنمنت چهل هزار دلاری به دست آورند. این مسابقات زیرمجموعه رقابت‌های «ای.تی.پی. چلنجر» تنیس هستند که یک رده پایین‌تر از مسابقات «ای.تی.پی ورلد تور» قرار دارند. به دلیل اینکه مالدینی تنیس را دیر آغاز کرده، هنوز در زمینه تکنیک با چالش‌هایی مواجه است.

آمار پائولو مالدینی

تا تاریخ ۲۰۰۹

بازی و گل‌ها بر مبنای باشگاه، فصل و مسابقات صورت گرفته.

سال و مسابقات انجام گرفته.

افتخارات و جام های پائولو مالدینی

افتخارات ملی:

• مقام سومی در جام جهانی ۱: ۱۹۹۰
• مقام دومی در جام جهانی ۱: ۱۹۹۴
• مقام دومی در جام ملت های اروپا ۱: ۲۰۰۰

افتخارات باشگاهی:

• سری آ ۷ : ۱۹۸۷–۱۹۸۸، ۱۹۹۱–۱۹۹۲، ۱۹۹۲–۱۹۹۳، ۱۹۹۳–۱۹۹۴، ۱۹۹۵–۱۹۹۶، ۱۹۹۸–۱۹۹۹، ۲۰۰۳–۲۰۰۴
• جام حذفی فوتبال ایتالیا ۱ :۲۰۰۳
• سوپرجام ایتالیا ۵ : ۱۹۸۸، ۱۹۹۲، ۱۹۹۳، ۱۹۹۴، ۲۰۰۴
• لیگ قهرمانان اروپا (۵): ۱۹۸۸–۱۹۸۹، ۱۹۸۹–۱۹۹۰، ۱۹۹۳–۱۹۹۴، ۲۰۰۲–۲۰۰۳، ۲۰۰۶–۲۰۰۷
• سوپرجام اروپا (۲): ۱۹۸۹، ۱۹۹۰، ۱۹۹۴، ۲۰۰۳، ۲۰۰۷
• جام بین قاره‌ای (۲): ۱۹۸۹، ۱۹۹۰
• جام باشگاه‌های جهان (۱): ۲۰۰۷

پائولو مالدینی پس از بازنشستگی

مالدینی اعلام کرده است که هرگز به عنوان مربی به دنیای فوتبال بازنخواهد گشت. او دلیل این تصمیم را استرس و فشارهای ناشی از این مسئولیت عنوان کرده و گفته است که فوتبال حرفه‌ای او را از خانواده‌اش دور می‌کند. در سال ۲۰۰۹، کارلو آنچلوتی، سرمربی وقت چلسی، به مالدینی پیشنهاد مربیگری در این باشگاه را داد که او آن را رد کرد. در ژانویه ۲۰۱۲، با حضور لئوناردو (مدیر فنی باشگاه) و کارلو آنچلوتی در پاری سن ژرمن، صحبت‌هایی درباره پیشنهاد همکاری به مالدینی مطرح شد. مالدینی بارها از تمایل خود برای بازگشت به میلان در نقشی غیر از مربیگری صحبت کرده است. با وجود برخی اظهارات و مصاحبه‌ها از سوی مالکان و مدیران میلان درباره استفاده از مالدینی، تاکنون هیچ پیشنهاد رسمی برای حضور او در کادر مدیریتی یا فنی میلان ارائه نشده است. رفتار مدیران میلان باعث شده که مالدینی درهای این باشگاه را به روی خود بسته ببیند.

⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬

 بیوگرافی الکساندر سورلوث بیوگرافی امباپه  بیوگرافی مهدی طارمی