باشگاه اینتر میلان، یکی از موفق‌ترین و پر افتخارترین باشگاه‌های فوتبال ایتالیا و جهان، در طول تاریخ خود مربیان معروف و تأثیرگذاری را به خدمت گرفته است. در ادامه این مقاله، وب سایت مجله خبری اینتر میلان شما را با اطلاعات بیشتر آشنا خواهد کرد. با ما همراه باشید!
فهرست سرمربی اینتر میلان
باشگاه فوتبال اینتر میلان یک باشگاه حرفه‌ای فوتبال واقع در شهر میلان، ایتالیا است که در تاریخ ۹ مارس ۱۹۰۸ توسط گروهی از اعضا بنام «اینترناتزیوناله» تأسیس شد که باور به استفاده از بازیکنان خارجی داشتند. اولین بازی رسمی این باشگاه در تاریخ ۱۰ ژانویه ۱۹۱۰ و در برابر رقیب همشهری‌اش، آ.ث. میلان، برگزار شد که این بازی با شکست ۳-۲ اینتر به پایان رسید.
مربی تیم اینتر میلان
اینتر میلان برای اولین قهرمانی خود در مسابقات قهرمانی فوتبال ایتالیا تنها دو سال صبر کرد و در سال ۱۹۱۰، نخستین اسکودتوی خود را به دست آورد. این باشگاه با دستاوردهای بسیاری، از جمله ۳ قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا (لیگ قهرمانان اروپا) – که شامل دو قهرمانی متوالی در سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵ و یک قهرمانی دیگر در سال ۲۰۱۰ می‌شود، ۳ قهرمانی در جام یوفا، ۲۰ قهرمانی در سری آ ایتالیا، ۹ قهرمانی در کوپا ایتالیا، ۸ قهرمانی در سوپر جام فوتبال ایتالیا، ۲ قهرمانی در جام بین قاره‌ای و ۱ قهرمانی در جام باشگاه‌های فوتبال جهان – شناخته می‌شود. با کسب ۴۶ جام، اینتر میلان به عنوان هشتمین تیم پرافتخار در پنج لیگ معتبر اروپایی معرفی می‌شود.
سرمربی باشگاه اینتر میلان
این باشگاه از سال ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۰، موفق به کسب پنج عنوان لیگ به صورت متوالی شد که این رکورد در آن زمان برابر با تمام دوران فوتبال حرفه‌ای به حساب می‌آمد. همچنین، در فصل ۱۰-۲۰۰۹، با هدایت ژوزه مورینیو، اینتر به عنوان اولین و تنها تیم ایتالیایی شناخته شد که توانست فاتح سه‌گانه شود و همچنین دومین تیمی است که موفق به کسب پنج جام در یک سال تقویمی می‌گردد.
برترین سرمربی ها ی اینتر میلان کیست
هلنیو هررا و روبرتو مانچینی به عنوان موفق‌ترین مربیان باشگاه اینتر از نظر تعداد جام‌های کسب شده شناخته می‌شوند. هلنیو هررا در طول دوره مربیگری‌اش ۳ عنوان قهرمانی در سری آ، ۲ عنوان قهرمانی در جام باشگاه‌های اروپا و ۲ عنوان قهرمانی در جام بین قاره‌ای برای اینتر به ارمغان آورد.
او به مدت ۹ فصل از ۱۹۶۰ تا ۱۹۶۸ به عنوان سرمربی این باشگاه فعالیت کرد و همچنین یک بار دیگر در فصل ۷۴-۱۹۷۳ هدایت اینتر را بر عهده داشت، که این دوره طولانی‌ترین زمان مربیگری در تاریخ باشگاه به شمار می‌آید. روبرتو مانچینی نیز ۳ عنوان قهرمانی در سری آ، ۲ کوپا ایتالیا و ۲ سوپر جام فوتبال ایتالیا را با اینتر به دست آورد.
لیست سرمربیان تیم فوتبال اینتر میلان
سال‌های آغازین باشگاه فوتبال اینتر میلان با موفقیت‌های چشمگیری همراه بود. رقبای سنتی‌شان، آ.ث. میلان، پس از جدایی برخی از ستارگان اینتر، دچار افت شدیدی شدند و تا بیش از چهار دهه از قهرمانی در سری A دور ماندند. اینتر با ثبات قابل توجهی، تنها در دو سال پس از آغاز فعالیت، یعنی در سال ۱۹۱۰، موفق به کسب اولین قهرمانی در سری A شد.
ویرجیلیو فوساتی، کاپیتان و مربی آن زمان، پس از کسب این موفقیت، در جنگ جهانی اول جان خود را از دست داد. با وجود این قهرمانی، اینتر در سال ۱۹۲۰ دچار افت شد. در سال ۱۹۲۲، اینتر با خطر جدی سقوط به دسته پایین‌تر مواجه بود.
سرمربی های اینتر میلان
اما اینتر پس از پیروزی در دو بازی پلی آف، موفق شد در بالاترین سطح مسابقات فوتبال ایتالیا باقی بماند. در سال ۱۹۲۸، زمانی که ایتالیا تحت حاکمیت فاشیست‌ها بود، باشگاه مجبور به ادغام با تیم «یو. اس. میلانزه» (Unione Sportiva Milanese) شد و نامش به «اس. اس. آمبروزیانا» (Società Sportiva Ambrosiana) تغییر یافت. در فصل ۲۹-۱۹۲۸، این باشگاه از پیراهن‌های سفید با یک صلیب قرمز استفاده کرد که طراحی این پیراهن برگرفته از پرچم و لباس نظامیان شهر میلان بود.
موفقیت سرمربی باشگاه اینتر میلان
در سال ۱۹۲۹، اورسته سیمونوتی به عنوان رئیس جدید باشگاه، نام تیم را به «آ.اس. آمبروزیانا» (Associazione Sportiva Ambrosiana) تغییر داد و پیراهن‌های آبی و مشکی دوباره مورد استفاده قرار گرفت. با این حال، هواداران همچنان به تیم با نام اینتر اشاره می‌کردند.
در سال ۱۹۲۷، ستاره‌ای به نام جوزپه مئاتزا در صحنه فوتبال میلان ظاهر شد و اینتر با تکیه بر توانایی‌های این فوق ستاره به اوج خود بازگشت و دوباره قهرمانی ایتالیا را به دست آورد. مئاتزا در اولین دوره برگزاری لیگ با نام سری آ در فصل ۳۰–۱۹۲۹، قهرمانی را برای اینتر رقم زد و با به ثمر رساندن ۳۱ گل، عنوان آقای گل این دوره را نیز به دست آورد.
در سال ۱۹۳۲ و تحت فشار سهامداران، فردیناندو پوتزانی، رئیس جدید باشگاه، نام تیم را به «آ.اس. آمبروزیانا-اینتر» (Associazione Sportiva Ambrosiana-Inter) تغییر داد. اینتر، به همراه مئاتزا، در سال‌های ۱۹۳۸ و ۱۹۴۰ موفق به کسب اسکودتوهای چهارم و پنجم خود شد. مئاتزا همچنین بین سال‌های ۱۹۲۹ تا ۱۹۳۸ موفق شد سه بار عنوان آقای گلی سری آ ایتالیا را به دست آورد.
سرمربی باشگاه اینتر میلان جوزه مئاتزا
جوزپه مئاتزا در ۴۰۸ بازی، ۲۸۴ گل برای اینتر به ثمر رساند و پس از گذشت چند دهه، هنوز هم بهترین گلزن تاریخ این باشگاه و چهارمین گلزن برتر تاریخ لیگ ایتالیا محسوب می‌شود. او در مقاطع مختلفی عهده‌دار سرمربیگری اینتر بود و در سال ۱۹۷۹، بعد از وفاتش، شهرداری میلان نام بزرگ‌ترین ورزشگاه ایتالیا را از سن سیرو به جوزپه مئاتزا تغییر داد.
مربی باشگاه فوتبال اینتر میلان ایوو فیورنتینی
نراتزوری در فاصله سال‌های ۱۹۴۰ تا ۱۹۵۰ همواره یکی از مدعیان قهرمانی سری آ بود، اما معمولاً در رتبه‌های دوم و سوم قرار می‌گرفت و موفق به کسب عنوان قهرمانی نمی‌شد. اینتر در فصل ۴۱–۱۹۴۰ به مقام نایب قهرمانی سری آ دست یافت، اما در فصل بعد، تحت هدایت ایوو فیورنتینی، لیگ را در جایگاه دوازدهم به پایان رساند.
در سال ۱۹۴۲، کارلو ماسرونی جایگزین فردیناندو پوتزانی شد و ریاست باشگاه را به عهده گرفت. پس از پایان جنگ جهانی دوم در سال ۱۹۴۵، باشگاه دوباره نام اصلی خود، یعنی اینترناتزیوناله (Internazionale)، را به دست آورد.
سر مربی اینتر میلان سال ۱۹۵۲
در سال ۱۹۵۲، آلفردو فونی به عنوان سرمربی باشگاه انتخاب شد و با تغییرات اساسی در تیم، اینتر را به یکی از قدرت‌های اصلی فوتبال ایتالیا تبدیل کرد. او در تنها دو سال نخست حضور خود، یعنی در سال‌های ۱۹۵۳ و ۱۹۵۴، اسکودتو ششم و هفتم را برای نراتزوری به ارمغان آورد و نتایج چشمگیری را با این تیم رقم زد.
اینتر در بسیاری از مسابقات با اختلاف گل بالایی پیروز می‌شد که یکی از معروف‌ترین آن‌ها پیروزی ۶-۰ مقابل یوونتوس بود. دوران نسبتاً کوتاه همکاری فونی با اینتر با موفقیت‌های چشمگیری همراه بود. دوران ریاست کارلو ماسرونی که با دو قهرمانی و دو نایب قهرمانی در سری آ مشخص می‌شد، در سال ۱۹۵۵ به پایان رسید.
سر مربی اینتر هلنیو هررا
در سال ۱۹۵۵، آنجلو موراتی، یکی از چهره‌های برجسته ایتالیا، باشگاه اینتر را خریداری و ریاست آن را بر عهده گرفت. با پایان دوران آلفردو فونی، موراتی در ابتدای حضورش چندین مربی را تغییر داد تا سرانجام هدایت اینتر را به هلنیو هررا، تئوریسین آرژانتینی، سپرد.
در سال ۱۹۶۰، هررا از بارسلونا به اینتر پیوست و ستاره خط میانی بارسلونا، لوئیز سوارز، نیز به این تیم اضافه شد. سوارز که همین سال با بارسلونا قهرمان لالیگا و جام اینترسیتیز فیرز کاپ شده بود، به عنوان بهترین بازیکن اروپا شناخته شد. با هدایت هررا، اینتر به یکی از بزرگ‌ترین تیم‌های اروپا تبدیل شد. او سیستم ۲-۵-۳، موسوم به “ورئو”، را اصلاح کرد که انعطاف‌پذیری بیشتری را در هنگام ضد حمله به تیم می‌بخشید.
بهترین مربی تیم اینتر
وظیفه اصلی سوئیپر، که در تیم هررا آرماندو پیکی نقش آن را ایفا می‌کرد، دور کردن ضربات و پاس‌های مهاجمان حریف بود. تیم او در سال اول در رتبه سوم ایتالیا قرار گرفت و در سال دوم نایب قهرمان شد. در سال سوم، ۱۹۶۲-۱۹۶۳، هررا هشتمین اسکودتو را برای اینتر به ارمغان آورد.
با موفقیت‌های پیاپی، اینتر در سال‌های ۱۹۶۴ و ۱۹۶۵، به ترتیب دو سال متوالی، قهرمان جام باشگاه‌های اروپا شد، و به همین دلیل به هررا لقب «جادوگر» (Il Mago) داده شد. هسته اصلی تیم هررا شامل بازیکنانی همچون بورنیک و فاکتی در دفاع کناری، آرماندو پیکی در نقش سوئیپر، لوئیز سوارز و ساندرو ماتزولا در خط میانی، و جایر و کورسو در نقش بال‌های کناری بود.
اینتر میلان قهرمان لیگ
در سال ۱۹۶۴، نراتزوری با پیروزی بر پارتیزان در مرحله یک‌چهارم نهایی و دورتموند در نیمه‌نهایی به فینال جام باشگاه‌های اروپا راه یافت. در فینال، اینتر باید با رئال مادرید روبرو می‌شد، تیمی که تا آن زمان از ۹ فینال، ۷ بار به این مرحله رسیده بود. اینتر با دو گل ماتزولا و با نتیجه ۳-۱ بر رئال مادرید غلبه کرد و سپس با پیروزی بر ایندپندینته قهرمان جام بین قاره‌ای فوتبال شد. یک سال بعد، اینتر در فینال جام باشگاه‌های اروپا با تک گل جایر بر بنفیکا پیروز شد و برای دومین بار متوالی قهرمان این رقابت‌ها گردید.
در فصل ۶۵-۱۹۶۴، اینتر نهمین اسکودتو خود را نیز به دست آورد و به مقام نایب قهرمانی کوپا ایتالیا رسید. در سال ۱۹۶۶، اینتر تحت هدایت هررا به دهمین اسکودتو خود نائل آمد. در ایتالیا، هر تیمی که ۱۰ بار قهرمان لیگ داخلی شود، اجازه دارد یک ستاره به پیراهن خود اضافه کند.
جدایی سر مربی باشگاه اینتر میلان
در سال ۱۹۶۷، زمانی که جایر از باشگاه جدا شده بود و سوارز مصدوم بود، اینتر در فینال جام باشگاه‌های اروپا با نتیجه ۲-۱ برابر سلتیک شکست خورد. اینتر در دهه شصت میلادی بر قله فوتبال ایتالیا و اروپا قرار گرفت و این دهه به عنوان بهترین دوران باشگاه ثبت شد. نراتزوری در آن سال‌ها ۳ اسکودتو و ۴ جام بین‌المللی را کسب کرد و به اینتر هررا لقب «گرنده اینتر» (Grande Inter) به معنای «اینتر کبیر» داده شد. دوران طلایی هررا دو سال بعد، یعنی در سال ۱۹۶۸، با جدایی آنجلو موراتی به پایان رسید.
آلفورد فونی سر مربیگری اینتر
در سال ۱۹۶۸، ایوانوئه فرایتزولی به عنوان رئیس جدید باشگاه اینتر میلان انتخاب شد. در همان سال، آلفردو فونی برای بار دوم هدایت تیم را بر عهده گرفت؛ مربی‌ای که دو قهرمانی سری آ را در دهه ۱۹۵۰ برای اینتر به ارمغان آورده بود. در پایان فصل ۶۹-۱۹۶۸، اینتر با کسب ۳۶ امتیاز از سی بازی، در جایگاه چهارم جدول قرار گرفت.
مربی اینترمیلان
دوره دوم حضور فونی در اینتر که تنها یک فصل به طول انجامید، با جایگزینی هریبرتو هررا به پایان رسید. در فصل ۷۰-۱۹۶۹، اینتر تحت هدایت هررا موفق به کسب مقام نایب قهرمانی سری آ شد. اما فصل ۷۱-۱۹۷۰ برای باشگاه به طرز وحشتناکی آغاز شد. شکست‌های پیاپی در ابتدای فصل و نمایش‌های ناامیدکننده باعث نگرانی هواداران درباره احتمال سقوط تیم به دسته پایین‌تر شد. به همین دلیل، در ۱۴ نوامبر ۱۹۷۰، هریبرتو هررا از هدایت اینتر برکنار و جووانی اینورنیتزی به عنوان جانشین او معرفی شد.
با ورود اینورنیتزی، روند نتایج تغییر کرد و نراتزوری موفق به کسب پیروزی‌های متوالی شد. در پایان فصل، اینتر یازدهمین اسکودتو خود را کسب کرد و لقب «پاتزا اینتر» (Pazza Inter) به معنای «اینتر دیوانه» به این تیم داده شد. در فصل ۷۲-۱۹۷۱، اینورنیتزی و اینتر به فینال جام باشگاه‌های اروپا رسیدند، اما با شکست ۲-۰ در برابر آژاکس به مقام نایب قهرمانی دست یافتند. پس از آن سال، باشگاه بار دیگر دوران پر فراز و نشیبی را تجربه کرد.
مربی اینترمیلان کیست
در سال ۱۹۷۷، ائوجنیو برسلینی به عنوان سرمربی اینتر انتخاب شد و در اولین فصل حضور خود قهرمانی کوپا ایتالیا را به دست آورد. سپس در فصل ۸۰-۱۹۷۹، اینتر تحت هدایت او دوازدهمین اسکودتو خود را کسب کرد. آخرین فصل حضور برسلینی، فصل ۸۲-۱۹۸۱ بود که با قهرمانی در کوپا ایتالیا به پایان رسید.
در ۱ ژوئیه ۱۹۸۶، جووانی تراپاتونی هدایت اینتر را به عهده گرفت. او در اولین فصل، اینتر را به جایگاه سوم رساند، اما در فصل بعد نتایج بهتری کسب نکرد. در فصل ۸۹-۱۹۸۸، تراپاتونی با بازیکنانی چون لوتار ماتئوس و والتر زنگا، اسکودتوی سیزدهم را با ۵۸ امتیاز (در آن زمان هر پیروزی ۲ امتیاز داشت) برای اینتر به ارمغان آورد. این قهرمانی تا سال ۲۰۰۷ به عنوان بهترین قهرمانی تاریخ سری آ شناخته می‌شد. فصل ۹۰-۱۹۸۹ نیز با جایگاه سومی در سری آ و کسب اولین قهرمانی اینتر در سوپر جام فوتبال ایتالیا پایان یافت.
تراپاتونی مربی فوتبال اینتر
در فصل ۹۱-۱۹۹۰، نراتزوری با هدایت تراپاتونی موفق به کسب قهرمانی جام یوفا شد؛ اما تراپاتونی در پایان فصل از باشگاه جدا شد. در فصل ۹۲-۱۹۹۱، افعی‌ها سری آ را در جایگاه هشتم به پایان رساندند. در فصل ۹۳-۱۹۹۲ و با هدایت اوسوالدو بانیولی، اینتر به مقام نایب قهرمانی دست یافت و تنها پس از رقیب همشهری خود، آث میلان، در جایگاه دوم قرار گرفت. با این حال، یکی از بدترین دوران‌های تاریخ باشگاه در این سال‌ها رقم خورد، به‌طوری‌که آبی و مشکی پوشان در فصل ۹۴-۱۹۹۳ عنوان سیزدهم را در سری آ کسب کردند؛ بدترین رتبه تاریخ خود که تنها ۱ امتیاز با سقوط به دسته پایین‌تر فاصله داشت.
مارچلو لیپی سر مربی جدید اینتر میلان
فصل بعد، موراتی هدایت باشگاه اینتر را به مارچلو لیپی، سرمربی سابق یوونتوس، واگذار کرد و بازیکنانی مانند آنجلو پروتزی، لوران بلان، ویری و ولادیمیر جوگوویچ را به خدمت گرفت. تیم اینتر در فصل ۲۰۰۰-۱۹۹۹ به فینال کوپا ایتالیا رسید و به نخستین جام داخلی خود از سال ۱۹۸۹ نزدیک شد؛ اما با شکست در برابر لاتزیو، به مقام نایب قهرمانی رسید. اینتر در پایان فصل نیز در جایگاه چهارم سری آ قرار گرفت.
سر مربی جدید اینتر میلان ژوزه مورینیو
در ۷ ژوئیه ۲۰۰۴، باشگاه اینتر از طریق وب‌سایت رسمی خود اعلام کرد که روبرتو مانچینی، سرمربی سابق لاتزیو، هدایت تیم را بر عهده گرفته است. مانچینی در اولین فصل حضورش با کسب ۷۲ امتیاز از ۱۸ پیروزی و ۱۸ تساوی و تنها ۲ شکست، در جایگاه سوم سری آ قرار گرفت.
در ۲ ژوئن ۲۰۰۸، ماسیمو موراتی، ژوزه مورینیو، سرمربی سابق تیم‌های پورتو و چلسی که در آن زمان گران‌قیمت‌ترین مربی جهان محسوب می‌شد، به اینتر آورد تا شاید او بتواند قهرمانی اروپا را مجدداً برای اینتر به ارمغان بیاورد.
ژوزه مورینیو سرمربی اینتر
ژوزه مورینیو در همان سال اول ورودش به ایتالیا با اینتر فاتح سوپرجام فوتبال ایتالیا شد. او طی دو فصل حضور خود در ایتالیا، رکورد شکست‌ناپذیری‌اش در بازی‌های خانگی را حفظ کرده و نراتزوری‌ها هرگز در مسابقات خانگی طعم شکست را نچشیدند. اینتر همچنین در رقابت‌های کوپا ایتالیا با شکست لیورنو، یوونتوس و فیورنتینا به فینال رسید و در دیدار پایانی با تک گل دیگو میلیتو بر رم غلبه کرده و قهرمانی کوپا ایتالیا را کسب کرد. اما مهم‌ترین دستاورد تیم مورینیو در لیگ قهرمانان اروپا بود.
بحران مالی اینتر با مربیگری رافائل بنیتز
پس از پایان فصل ۱۰-۲۰۰۹، ژوزه مورینیو از اینتر جدا شد و به رئال مادرید پیوست و رافائل بنیتز، سرمربی سابق لیورپول، جای او را در نیمکت اینتر به عهده گرفت. انتخاب بنیتز آغاز مسیری بود که به سرعت اینتر را از جمع مدعیان قهرمانی ایتالیا دور کرد.
در ۲۱ اوت ۲۰۱۰، بنیتز با پیروزی ۳-۱ برابر رم در سوپرجام فوتبال ایتالیا اولین جام خود را کسب کرد و همچنین همراه با اینتر به مقام قهرمانی جام باشگاه‌های جهان در سال ۲۰۱۰ رسید. اما او در کسب سوپر جام اروپا ناکام ماند و به دلیل نتایج ضعیف در سری آ، به سرعت از اینتر اخراج شد و لئوناردو جایگزین او شد.
اینتر میلان مربیگری بنیتز و مورینیو
لئوناردو با کسب ۳۰ امتیاز از ۱۲ بازی، میانگین ۲٫۵ امتیاز در هر بازی ثبت کرد و به نحوی بهتر از دو مربی قبلی خود، بنیتز و مورینیو، آغاز کرد. در ۶ مارس ۲۰۱۱، او با کسب ۳۳ امتیاز از ۱۳ بازی رکورد جدیدی در سری آ به ثبت رساند که رکورد قبلی آن متعلق به فابیو کاپلو بود. لئوناردو نیز اینتر را به مرحله یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا رساند، اما با شکست برابر شالکه ۰۴ از دور مسابقات حذف شد. او همچنین توانست با اینتر فاتح کوپا ایتالیا شود و به مقام نایب قهرمانی سری آ دست یابد.
لئوناردو مربیگری اینتر میلان
لئوناردو فقط پس از شش ماه اینتر را ترک کرد تا طبق توافق با باشگاه پاری سن-ژرمن، پست مدیریت ورزشی آنجا را به عهده بگیرد. پس از لئوناردو، مربیانی همچون جان پیرو گاسپرینی، کلودیو رانیری و آندره آ استراماچونی هدایت باشگاه را عهده‌دار شدند. در این دو فصل، اینتر تحت هدایت پنج مربی مختلف قرار گرفت که همگی پس از مدت کوتاهی اخراج شدند. به جز رافایل بنیتز، هیچ‌یک از آن‌ها سابقه قهرمانی در سطح اول اروپا نداشتند.
اینتر میلان با هدایت استراماچونی
به دلیل قوانین فیرپلی مالی و نداشتن منابع مالی کافی، اینتر مجبور به فروش ستاره‌های خود شد و بازیکنانی شامل ساموئل اتوئو، وسلی اسنایدر، ژولیو سزار، لوسیو، مایکون، تیاگو موتا و گوران پاندف از تیم جدا شدند. فصل ۱۳-۲۰۱۲ با هدایت استراماچونی به عنوان یکی از بدترین فصل‌ها در تاریخ باشگاه ثبت شد، زیرا اینتر با جایگاه نهمی در سری آ و عدم کسب سهمیه در هیچ یک از رقابت‌های اروپایی به پایان رسید.
مربیگری والتر ماتزاری
اینتر فصل ۱۵-۲۰۱۴ را با هدایت والتر ماتزاری آغاز کرد، اما به دلیل کسب نتایج ضعیف، این مربی از سمت خود برکنار شد و در ۱۴ نوامبر ۲۰۱۴، روبرتو مانچینی برای دومین بار هدایت تیم را بر عهده گرفت. نتیجه این تغییر، قرارگیری اینتر در جایگاه هشتم در پایان فصل ۱۵-۲۰۱۴ سری آ بود. در فصل ۱۶-۲۰۱۵، اینتر موفق شد در جایگاه چهارم قرار گیرد، اما نتوانست به لیگ قهرمانان اروپا صعود کند.
خرید باشگاه اینتر میلان
در ۶ ژوئن ۲۰۱۶، گروه هولدینگ سانینگ، به رهبری ژانگ ژیندانگ، بنیان‌گذار و رئیس این گروه، بخش اعظمی از سهام باشگاه را از اریک توهیر و ماسیمو موراتی خریداری کرد. بر اساس گزارش‌ها، مجموع سرمایه‌گذاری سانینگ به ۲۷۰ میلیون یورو رسید. این توافق در ۲۸ ژوئن ۲۰۱۶ در یک مجمع عمومی فوق‌العاده پذیرفته شد و در نتیجه سانینگ ۶۸٫۵۵ درصد از سهام باشگاه را به دست آورد.
مربیگری فرانک دی بوئر
با این حال، اولین فصل تحت مالکیت جدید با نتایج ضعیف در بازی‌های دوستانه پیش فصل آغاز شد. در ۸ اوت ۲۰۱۶، روبرتو مانچینی با توافق دو طرفه از اینتر جدا شد و فرانک دی بوئر جایگزین او شد، اما دی بوئر نیز پس از کسب نتایج نامطلوب در ۱ نوامبر ۲۰۱۶ برکنار گردید. جانشین او، استفانو پیولی، بدترین نتایج تاریخ باشگاه در رقابت‌های اروپایی را به همراه اینتر ثبت کرد. علی‌رغم پیروزی در ۸ بازی متوالی، پیولی قبل از پایان فصل از باشگاه جدا شد و تیم برای ششمین فصل متوالی در کسب سهمیه لیگ قهرمانان اروپا ناکام ماند.
سرمربی های باشگاه اینتر میلان
در ۹ ژوئن ۲۰۱۷، لوچانو اسپالتی، سرمربی سابق رم، با قراردادی دو ساله هدایت اینتر را بر عهده گرفت. یازده ماه بعد، اینتر با پیروزی ۳-۲ مقابل لاتزیو در آخرین بازی فصل ۱۸-۲۰۱۷ سری آ، پس از شش سال غیبت، جواز حضور در مرحله گروهی لیگ قهرمانان اروپا را کسب کرد.
مربی های باشگاه اینتر میلان ۲۰۱۹
در ۳۱ مه ۲۰۱۹، آنتونیو کونته، سرمربی ایتالیایی و سابق یوونتوس و چلسی، با امضای قراردادی سه ساله به عنوان سرمربی جدید باشگاه منصوب شد. در سپتامبر ۲۰۱۹، استیون ژانگ به عنوان عضو هیئت مدیره اتحادیه باشگاه‌های فوتبال اروپا انتخاب شد.
مربی های باشگاه اینتر میلان ۲۰۲۱
آنتونیو کونته به منظور قهرمانی در فصل ۲۱-۲۰۲۰ سری آ، خواهان یک تیم رقابتی شد و به همین دلیل، باشگاه اقدام به جذب اشرف حکیمی از رئال مادرید، متئو دارمیان از پارما، و آرتورو ویدال از بارسلونا کرد. همچنین، ایوان پریشیچ پس از یک فصل قرضی در بایرن مونیخ به اینتر بازگشت تا در پست وینگ بک چپ بازی کند.
۲۰۲۱ مربی های باشگاه اینتر میلان
سرانجام در ۲ مه ۲۰۲۱ و در فاصله چهار هفته مانده به پایان مسابقات سری آ، با تساوی آتالانتا برابر ساسولو، قهرمانی اینتر در رقابت‌های سری آ برای فصل ۲۱-۲۰۲۰ قطعی شد.در ۲۶ مه ۲۰۲۱، آنتونیو کونته پس از دو سال همکاری با اینتر، با توافقی دو جانبه و دریافت مبلغی در حدود هفت میلیون یورو از باشگاه جدا شد.
نام سرمربی باشگاه اینتر میلان
در ژوئن ۲۰۲۱، سیمونه اینزاگی به عنوان سرمربی جدید باشگاه انتخاب شد. اینتر به دلیل مشکلات مالی مجبور شد اشرف حکیمی را با مبلغ ۶۰ میلیون یورو به پاری سن ژرمن و روملو لوکاکو را با مبلغ ۱۱۵ میلیون یورو به چلسی واگذار کند.
دومین فصل حضور اینزاگی بر روی نیمکت اینتر با عملکرد درخشان در رقابت‌های اروپایی اما ضعیف در مسابقات سری آ به پایان رسید. هرچند شاگردان او توانستند فاتح سوپرجام فوتبال ایتالیا و کوپا ایتالیا برای دومین فصل متوالی شوند و از عناوین قهرمانی خود دفاع کنند، اما در رقابت‌های سری آ با نمایش‌های پرنوسان و دور از انتظار، با فاصله ۱۸ امتیازی نسبت به ناپولی قهرمان در جایگاه سوم جدول قرار گرفتند. به دلیل این عملکرد نوسانی، اینزاگی بارها مورد انتقاد هواداران قرار گرفت و حتی به اخراج نزدیک شد.
با این حال، نمایش‌های تحسین برانگیز در لیگ قهرمانان اروپا باعث جلب اعتماد هواداران و مدیران شد. این مربی ایتالیایی توانست باشگاه را پس از ۱۳ سال به فینال لیگ قهرمانان اروپا برساند، در حالی که اینتر با شکست میلان در هر دو بازی نیمه نهایی موفق به این کار شد.
سرمربی باشگاه فوتبال اینتر میلان
در ۱۰ ژوئن ۲۰۲۳، اینتر در فینال لیگ قهرمانان اروپا در ورزشگاه المپیک آتاترک به مصاف منچستر سیتی رفت. منچستر سیتی که با هزینه‌های زیاد، بهترین بازیکنان جهان را جذب کرده بود و با هدایت پپ گواردیولا به دنبال اولین قهرمانی تاریخ خود در این رقابت‌ها و تحقق رؤیای سه‌گانه بود، در این دیدار که قضاوت آن را شیمون مارسینیاک لهستانی بر عهده داشت، نراتزوری عملکرد خوبی از خود نشان داد. اما در نهایت و با گل دقیقه ۶۸ رودری، نتیجه را به این تیم واگذار کرده و به مقام نایب قهرمانی دست یافت. در پایان این رقابت‌ها، الساندرو باستونی و فدریکو دی مارکو در تیم منتخب فصل ۲۳-۲۰۲۲ لیگ قهرمانان اروپا قرار گرفتند.
سر مربی حال حاضر اینتر میلان
سرمربی حال حاضر اینتر میلان، Simone Inzaghi است. او دنباله‌دار هدایت این تیم را بر عهده دارد و پس از موفقیت‌هایش در فصل‌های اخیر، از جمله رساندن تیم به فینال لیگ قهرمانان اروپا، به عنوان یکی از مربیان موفق و تحسین‌شده در فوتبال ایتالیا شناخته می‌شود.
سر مربی اینتر میلان ۲۰۲۴
در ۱۸ اوت ۲۰۲۳، در کنفرانس مطبوعاتی پیش از شروع فصل ۲۴-۲۰۲۳ سری آ، سیمونه اینزاگی، سرمربی باشگاه، اعلام کرد که هدف این فصل، کسب اسکودتو و ستاره دوم است. در ۲۲ ژانویه ۲۰۲۴، نراتزوری توانست با برتری ۱-۰ برابر ناپولی برای سومین فصل پیاپی فاتح رقابت‌های سوپرجام فوتبال ایتالیا شود.
مربی اینتر میلان ۲۰۲۴
اینتر در فصل ۲۴-۲۰۲۳ سری آ عملکردی قوی از خود نشان داد و در ۲۲ آوریل ۲۰۲۴، با پیروزی ۲-۱ در دربی شهر میلان موفق شد قهرمانی خود را پنج هفته مانده به پایان مسابقات قطعی کند. به این ترتیب، سیمونه اینزاگی در سومین فصل خود به عنوان مربی اینتر، با ارائه نمایش‌های مقتدرانه، از جمله برتری ۵-۱ در دربی دلامادونینا، رویای دیرینه باشگاه و هواداران را محقق کرده و بیستمین اسکودتو و به دنبال آن ستاره طلایی دوم را برای اینتر به ارمغان آورد و در تاریخ باشگاه جاودانه شد.
⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬
