بیوگرافی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، بازیکن ممتاز آرژانتینی، به خاطر نبوغ و خلاقیت در بازی و عملکردهای فوق‌العاده‌اش شهرت فراوانی کسب کرده است. در این نوشته وب سایت مجله خبری اینتر میلان شما را با زندگی دیگو مارادونا ، ستاره فوتبال جهان، بیشتر آشنا خواهد کرد، همراه ما بمانید.

نام	دیگو آرماندو مارادونا
تولد	۳۰ اکتبر ۱۹۶۰
همسر	کلودیا ویافانیه ، روکیو اولیوا ، ورونیکا
فرزندان	۸
قد	۱۶۵سانتی‌متر
ملیت	آرژانتین
پست	مهاجم

بچگی دیگو مارادونا

دیگو هرچند در دوران فوتبالش پر از جنجال بود، اما پیش از ورود به دنیای حرفه‌ای فوتبال با خانواده زندگی می‌کرد. او در همان منزل بود و به گفته‌ پرس، برای خود بسیاری از آرزوها را پروراند.

دیگو در اتاقش می‌خوابید و سرویس بهداشتی در بیرون از منزل قرار داشت. در زمستان، دما پایین می‌آمد و رفت‌وآمد به حیاط دشوار می‌شد. دیگو بازیکنی بود که همیشه در کنار خانواده‌اش زندگی کرد.

کودکی دیگو مارادونا

او پنجمین فرزند از هشت فرزند آقای دیگو و خانم دونا توتا بود. خانواده‌اش خانواده‌ای فقیر اما صمیمی بودند.

خانواده دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و مادرش

مادر دیگو مارادونا

پدر دیگو مارادونا

مارادونا به خانواده‌اش بسیار وابسته بود و عشق به مادر، خواهر و برادرانش باعث می‌شد که همواره با آنها در ارتباط باشد و به‌طور مکرر به آرژانتین تلفن کند تا از حال آنها باخبر شود.

او در سال ۱۹۹۰ در یک مصاحبه برای نشان دادن میزان علاقه‌اش به خانواده‌اش، قبض تلفن ۱۵ هزار دلاری‌اش را به نمایش گذاشت که نشان‌دهنده تماس‌های مکررش با آرژانتین بود.

در همین خانواده، خواهرزاده‌اش به نام هرنان لوپس، ۲۰ ساله، به عنوان یک فوتبالیست حرفه‌ای شناخته شد. او برخلاف دایی خود، مارادونا، در باشگاه ریورپلاته بازی می‌کند و سنت‌های خانواده را تغییر داده است.

زندگینامه دیگو مارادونا

مارادونا در یک خانواده فقیر بزرگ شد و از کودکی عشق عمیقی به فوتبال داشت. او در سنین نوجوانی به تیم آرژانتینوس جونیورز پیوست و در سن ۱۶ سالگی اولین بازی حرفه‌ای خود را برای این تیم انجام داد. به سرعت توانست به یکی از بهترین بازیکنان در لیگ آرژانتین تبدیل شود.

زندگی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا زندگی نامه

مارادونای هشت‌ ساله با توپ کهنه و کوچک خود هر روز به میادین اصلی شهر می‌رفت و با نمایش روپایی، مقداری پول به دست می‌آورد. در یکی از همین نمایش‌ها، واقعه‌ای بزرگ در زندگی مارادونا رخ داد و سرنوشت او را به دو بخش قبل و بعد تقسیم کرد. استعداد او توسط یکی از استعدادیابان جوانان فوتبال آرژانتین شناسایی شد.

دیگو مارادونا بیوگرافی

زندگی شخصی دیگو مارادونا

همسر دیگو مارادونا

ازدواج دیگو مارادونا

همسر اول دیگو مارادونا

کودیا ویافانه دیگو مارادونا

زن اول دیگو مارادونا

طلاق اول دیگو مارادونا

مارادونا در سال ۱۹۸۴ پس از سال‌ها نامزدی با کلودیا ویافانه، با او ازدواج کرد. این زوج دو دختر به نام‌های دالما و جیانینا داشتند. اما پس از ۲۰ سال زندگی مشترک، آنها به تصمیم جدایی رسیدند.

همسر دوم دیگو مارادونا

همسر دوم دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و ورونیکا

دیگو مارادونا پس از جدایی از کلودیا، با ورونیکا ازدواج کرد و از این ازدواج پسری به نام دیگو فرناندو به دنیا آمد. اندکی پس از تولد دیگو فرناندو، در سال ۲۰۱۳، کلودیا از مارادونا جدا شد و حضانت فرزندشان را نیز به دست آورد.

همسر سوم دیگو مارادونا 

دیگو مارادونا و روکیو اولیوا

پس از آن، مارادونا با دختری جوان‌تر به نام روکیو اولیوا که بیش از ۲۵ سال از او کوچکتر بود، نامزد کرد. اما روکیو در ادامه از دیگو جدا شد و سپس در دادگاه علیه او شکایت کرد.

دیگو مارادونا و همسرش

مارادونا در کنار کلودیا ویافانیه، همسرش (سمت چپ) و دخترانش. کلودیا ویافانی (زاده ۲۲ ژانویه ۱۹۶۲) یک تاجر و تهیه‌کننده آرژانتینی است که به خاطر همسر بودن دیگو مارادونا و برنده شدن در اولین نسخه MasterChef Celebrity Argentina شناخته می‌شود.

دیگو مارادونا و همسرانش

روابط عاشقانه دیگو مارادونا

زن‌های دیگو مارادونا

او در خلال چندین دهه از روابط عاشقانه‌اش با ۶ زن مختلف، ۸ فرزند به دنیا آورد.

 فرزندان دیگو مارادونا

پس از فوت مارادونا، یکی از دخترانش به طور شوخی گفت که پدرش می‌تواند با فرزندانش که همواره به تعدادشان اضافه می‌شد، یک تیم فوتبال تشکیل دهد.

با این حال، مارادونا سال‌ها تأکید کرده بود که به جز جیانا و دالما، که هر دو از ازدواجش با همسر سابقش کلودیا ویافانیه به دنیا آمده‌اند، فرزند دیگری ندارد. مارادونا و کلودیا پس از ۲۰ سال زندگی مشترک، در سال ۲۰۰۳ از یکدیگر جدا شدند.

بچه های دیگو مارادونا

دیگو مارادونا چند تا بچه داشت

دیگو مارادونا چند فرزند داشت؟

اما در نهایت، مارادونا پذیرفت که شش فرزند دیگر نیز دارد. او در میانه دهه ۲۰۱۰ میلادی پس از یک دعوای قضایی با دو زنی که با آن‌ها رابطه‌ای خارج از ازدواج داشت، تأیید کرد که دیه‌گو جونیور (۳۴ ساله) و خانا (۲۴ ساله) فرزندان او هستند.

پسران دیگو مارادونا

دیگو جونیور

دیگو جونیور، پسر مارادونا از رابطه او با کریستینا سیناگری است. مارادونا در سال ۲۰۱۶ به طور رسمی تأیید کرد که جونیور پسر اوست. جونیور نیز مانند پدرش مدتی در تیم‌های جوانان ناپولی بازی کرده است.

دیگو فرناندو مارادونا

مادر دیگو فرناندو، کوچک‌ترین فرزند مارادونا، ورونیکا اوخدا است.

 دختران دیگو مارادونا

دختراهای دیگو مارادونا

دیگو مارادونا و دخترانش

دیگو مارادونا چند دختر داشت

دیگو مارادونا سه دختر دارد که دو نفر از آن‌ها از همسر اولش و دختر سومش از همسر دیگری به دنیا آمده‌اند.

 نام دختران دیگو مارادونا

دالما
دالما مارادونا، بزرگ‌ترین دختر مارادونا، از ازدواج با کلودیا ویلافانه است. او به همراه خواهرش جینینا، از مشهورترین فرزندان مارادونا محسوب می‌شود و در رویدادهای مختلف ورزشی و اجتماعی حاضر می‌شوند.

جینینا
جینینا مارادونا، فرزند دوم مارادونا و کلودیا ویلافانه است. مانند خواهرش دالما، او نیز در فضای عمومی فعالیّت می‌کند و به عنوان یک چهره تلویزیونی و مدل شناخته می‌شود.

جانا
جانا مارادونا، دختری است که مارادونا از رابطه با والریا سابالین دارد. او در کوبا به دنیا آمده و کمتر در انظار عمومی حاضر می‌شود. جانا، پس از دالما و جینینا، سومین دختر مارادونا است.

ملیت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا دارای ملیت آرژانتینی بود.

اصالت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا اصالتاً اهل شهر لانوس در آرژانتین بود.

قد دیگو مارادونا

قد دیگو مارادونا ۱.۶۵ متر بود.

وزن دیگو مارادونا

دیگو مارادونا وزن

سن دیگو مارادونا

دیگو مارادونا سن

دیگو مارادونا در سن ۶۰ سالگی درگذشت.

پوستر دیگو مارادونا

والپیپر دیگو مارادونا

دیگو مارادونا والپیپر

والپیپر دیگو مارادونا فوتبالی ۲۰۲۵

والپیپر دیگو مارادونا برای کامپیوتر

wallpaper دیگو مارادونا

بیوگرافی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا با نام کامل دیگو آرماندو مارادونا در تاریخ ۳۰ اکتبر ۱۹۶۰ متولد شد و یکی از پرافتخارترین بازیکنان فوتبال تاریخ آرژانتین و جهان به شمار می‌آید. او تندیس بهترین بازیکن قرن بیستم فیفا را در اختیار داشت و زندگی پربار و درخشانش شامل روایت‌های جالب و حواشی متعددی از دنیای ورزش بوده است.

دیگو مارادونا کیست

نام کامل: دیگو آرماندو مارادونا
متولد: ۳۰ اکتبر ۱۹۶۰
محل تولد: آرژانتین

دیگو مارادونا چه کسی هست

پسر طلایی فوتبال آرژانتین در خانواده‌ای نیازمند در حاشیه شهر لانوس آرژانتین به دنیا آمد. این خانواده بزرگ در شرایط چندان مناسبی قرار نداشتند، اما توانایی دیگوی کوچک در نمایش حرکات نمایشی با توپ فوتبال به زودی به یاری خانواده‌اش آمد.

دیگو مارادونا تبلیغات

دیگو مارادونا کوکاکولا

دیگو مارادونا پوما

در سال ۱۹۸۲
در سال ۱۹۸۲، مارادونا به یکی از بزرگ‌ترین ستاره‌های ورزشی در جهان تبدیل شد و با شرکت‌های بسیاری از جمله پوما و کوکاکولا همکاری داشت و سالانه 1.5 میلیون دلار بیشتر از حقوق باشگاهی‌اش کسب می‌کرد.

در همین سال، او در یک آگهی تبلیغاتی جام جهانی برای کوکاکولا و همچنین در یک تبلیغ ژاپنی برای پوما ظاهر شد. در سال ۱۹۸۴، درآمد او در ناپولی به ۷ میلیون دلار در سال رسید که شامل ۵ میلیون دلار حمایت مالی از هیتاچی بود.

 دیگو مارادونا لویی ویتون

در سال ۲۰۱۰، او در یک آگهی تبلیغاتی برای خانه مد فرانسوی لویی ویتون ظاهر شد و در یک بازی فوتبال روی میز با دیگر برندگان جام جهانی، پله و زین الدین زیدان، سرگرم شد.

دیگو مارادونا تبلیغ نوشابه برزیلی

در سال ۲۰۰۶، یک تبلیغ تلویزیونی برای نوشابه برزیلی Guaraná Antarctica، مارادونا را به عنوان یکی از اعضای تیم ملی برزیل به تصویر کشید. در این تبلیغ، او پیراهن زرد به تن کرده و در کنار بازیکنان برزیلی مانند رونالدو و کاکا سرود ملی برزیل را می‌خواند.

سپس در ادامه تبلیغ، مارادونا از خواب بیدار می‌شود و متوجه می‌شود که این فقط یک کابوس ناشی از مصرف بیش از حد نوشیدنی بوده است. این موضوع پس از انتشار تبلیغ، موجی از جنجال را در رسانه‌های آرژانتینی به همراه داشت.

ثروت دیگو مارادونا

فهرستی طولانی از املاک و مستغلات، حق تصویر پربازده و حتی یک تانک آبی و خاکی از بلاروس تنها بخشی از دارایی‌های ثبت شده دیه‌گو مارادونا است.

این ستاره فوتبال آرژانتینی در سن ۶۰ سالگی درگذشت و ارثیه‌ای پیچیده از خود به جا گذاشت که نشان‌دهنده زندگی شخصی پر پیچ و خم و گاه آشفته او است.

پس از مرگ مارادونا، شایعات و گمانه‌زنی‌های زیادی درباره ثروت او و وراثی که از آن بهره‌مند خواهند شد، شکل گرفته است.

دارایی دیگو مارادونا

بر اساس یکی از تخمین‌ها که به طور گسترده در رسانه‌های آرژانتینی ذکر شده، ارزش میراث مارادونا بین ۷۵ تا ۱۰۰ میلیون دلار برآورد می‌شود. این رقم توسط خولیو چیاپه‌تا، روزنامه‌نگار ورزشی آرژانتینی و نزدیک به مارادونا، در مقاله‌اش بدون ذکر منبع ذکر شده است.

از سوی دیگر، وب‌سایت “سلبریتی نت ورث” که به بررسی دارایی‌های افراد مشهور می‌پردازد، اعلام کرده که ثروت خالص مارادونا در زمان مرگش حدود ۵۰۰ هزار دلار بوده است. این وب‌سایت ادعا می‌کند که تخمین ثروت خالص او بر اساس “تحلیل‌های اقتصادی، مطالعات بازار و منابع داخلی” انجام شده است.

گاوصندوق‌های دیگو مارادونا

پس از درگذشت دیگو مارادونا، وکلای خانواده‌اش متوجه شدند که او در دبی دو گاوصندوق مرموز دارد. در واقع، هیچ‌کس از محتویات این گاوصندوق‌ها اطلاعی ندارد. تنها دیگو بود که کدهای این گاوصندوق‌ها را در اختیار داشت و فقط او از آنچه در آنها مخفی کرده بود، مطلع بود.

دیگو مارادونا صندوق دبی

بعد از مرگ دیگو مارادونا، وکلای خانواده او متوجه شدند که مارادونا در دبی دو گاوصندوق مرموز دارد. در واقع، هیچ‌کس نمی‌داند که چه چیزی در داخل این گاوصندوق‌ها قرار دارد. دیگو تنها فردی بود که کد این گاوصندوق‌ها را در اختیار داشت و فقط او از آنچه در آنها مخفی کرده، با خبر بود.

گاوصندوق دیگو مارادونا 

ممکن است در این گاوصندوق‌ها درهم، ساعت و دلار وجود داشته باشد، یا اصلاً هیچ چیزی در آنها نباشد. در واقع، او بیش از دو سال است که به این گاوصندوق‌ها که در اختیار بانک‌های نگهداری اشیا قرار دارد، نزدیک نشده است.

مارادونا در صندوق امانات خود در آرژانتین مجموعه‌ای از ساعت‌ها و انگشتر معروف ۳۰۰ هزار دلاری‌اش را نگهداری می‌کرد. این هدیه لوکس زمانی به دستش رسید که عنوان مدیرافتخاری باشگاه دینامو برست را دریافت کرد.

ماشین های دیگو مارادونا

مارادونا در طول زندگی خود کلکسیون متنوعی از خودروها را جمع‌آوری کرده بود. او به خودروهایی علاقه داشت که قدرت، سرعت و طراحی چشم‌نوازی داشتند. برخی از معروف‌ترین خودروهای او عبارت‌اند از:

– پورشه ۹۲۴
– فیات ۱۲۸
– فراری تستاروساپ
– بی‌ام‌و i8
– بی‌ام‌و M4
– شورلت کامارو RS
– کامیون اسکانیا ۱۱۳H

یکی از عجیب‌ترین خودروهای کلکسیون مارادونا، یک کامیون اسکانیا 113H بود که رنگ آبی خاصی داشت و باعث جلب توجه بسیاری از رسانه‌ها شده بود. این کامیون نشان از علاقه مارادونا به خودروهای بزرگ و قدرتمند داشت.

مارادونا سوار بر یک خودروی آبی‌خاکی که در جریان سفرش به بلاروس در ۲۰۱۸ به او هدیه داده شد.

خانه های دیگو مارادونا

عمارت دیگو مارادونا

شایعاتی درباره مالکیت دیگو مارادونا بر یک قصر سلطنتی در بلاروس به طور وسیع در شبکه‌های اجتماعی پخش شده است. تا آنجا که اطلاعات معتبر نشان می‌دهد، هیچ مدرک قابل اعتمادی در مورد داشتن یک ساختمان مجلل توسط مارادونا در بلاروس وجود ندارد. این ادعا بیشتر شباهت به یک شایعه و خبر ساختگی دارد که در فضای مجازی به سرعت پخش شده است.

دیگو مارادونا خانه بوئنس آیرس

برخلاف تصوری که در مورد منزل یک ستاره بین‌المللی وجود دارد، آخرین اقامتگاه مارادونا، مکانی ساده و فاقد زرق و برق بود. این منزل در یکی از مناطق ساکت بوئنوس آیرس قرار داشت و مارادونا به دور از شلوغی شهر، روزهای پایانی عمرش را در آن می‌گذرانید.

مرگ دیگو مارادونا

ایست قلبی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا در ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰، در خواب و به‌علت سکته قلبی فوت کرد. او دو هفته قبل به دلیل لخته خون در مغزش در بیمارستان بستری شده و بعد از عمل جراحی، ترخیص شده بود. پس از یک تشییع بزرگ با حضور انبوهی از مردم، در قبرستانی در بوئنوس آیرس در کنار مزار والدینش دفن گردید.

درگذشت دیگو مارادونا

دیگو مارادونا، افسانه فوتبال آرژانتین و جهان، در سن ۶۰ سالگی فوت کرد و وصیت‌نامه‌ای دارد که “اینفوبائه” بخشی از آن را منتشر کرده است.

این وصیت‌نامه که به‌طور رسمی ثبت شده، به طور خلاصه بیان می‌کند: “من، دیگو مارادونا، می‌خواهم در حالت سلامت جسمانی و ذهنی اعلام کنم که جسدم پس از وفات مومیایی شود.

من مجسمه‌ای نمی‌خواهم و به آنها علاقه‌مند نیستم. بیشتر مجسمه‌هایی که از افراد ساخته‌اند، اصلاً هیچ تشابهی با آنها ندارند.”نکته جالب این است که جسد مارادونا دفن شد، در حالی که مومیایی نشده بود.

قتل دیگو مارادونا

مارادونا را کشتند

مارادونا بدون قلب دفن شد

علت مرگ دیگو مارادونا

در ماه مه ۲۰۲۱، هفت پزشک متخصص به‌دلیل مرگ مارادونا به نقض وظایف خود و همچنین به قتل متهم شدند. در صورت محکومیت، آن‌ها ممکن است بین هشت تا 25 سال زندان محکوم شوند. در 25 ژوئن، روانپزشک آگوستینا کوساچوف توسط دفتر دادستانی سان ایسیدرو احضار شد و با یک بازجویی رسمی روبرو گردید، جایی که او موافقت کرد به بیش از 100 سؤال در مورد درمان پزشکی انجام‌شده برای مارادونا پاسخ دهد.

پس از هفت ساعت بازجویی، وادیم میشانچوک، وکیل کوساچوف، به مطبوعات گفت که داروهای نسخه‌ای کوساچوف نمی‌تواند وضعیت قلبی مارادونا را بدتر کند و او هرگونه مسئولیتی در این مرگ را رد کرد.

قصور پزشکی دیگو مارادونا

در ۲۸ ژوئن، یکی از وکلا به نمایندگی از شاکی علیه کوساچوف، پزشک شخصی مارادونا، لئوپولدو لوکه، روانشناس کارلوس دیاز، و دکتر نانسی فورلینی به دلیل ارتباط مستقیم آنها با مرگ مارادونا از روی سهل‌انگاری، چندین حکم بازداشت درخواست کرد.

در ۱ ژوئیه، دادستان‌های پرونده از صدور حکم بازداشت علیه تمامی متخصصان فوق‌الذکر خودداری کردند و این درخواست را به‌عنوان یک ترفند رسانه‌ای (“incursión mediatica”) برای جلب توجه به پرونده توصیف کردند، در حالی که همزمان با بازجویی پزشک شخصی لوکه بود.

در ژوئن ۲۰۲۲، قاضی حکم داد که هشت پرسنل پزشکی باید به دلیل قصور جنایی و قتل در ارتباط با مرگ مارادونا محاکمه شوند.

قصور پزشکی در مرگ دیگو مارادونا

در ۱۸ آوریل ۲۰۲۳، دادگاه استیناف و ضمانت‌های سان ایسیدرو حکم ژوئن 2022 را تأیید کرد که در آن هشت پرسنل پزشکی، از جمله پزشک لوکه و روان‌پزشک کوساچوف، باید به اتهام «قتل ساده با سوء نیت از پیش» محاکمه شوند. متهمین در صورت مجرم شناخته شدن، با مجازات بین هشت تا 25 سال زندان مواجه خواهند شد.

در سپتامبر ۲۰۲۴، دادگاه جنایی در سان ایسیدرو، تاریخ محاکمه لوکه، کوساچوف و سایر پرسنل پزشکی را در ۱۱ مارس ۲۰۲۵ تعیین کرد.

جسد دیگو مارادونا

جسد دیگو مارادونا در کاخ ریاست جمهوری

پس از اینکه تابوت دیگو مارادونا به مدت چند ساعت در کاخ ریاست جمهوری آرژانتین برای وداع قرار گرفت، این اسطوره فوتبال دفن شد.

در یک مراسم کاملاً خصوصی که در آرامستان «بِیا ویستا» واقع در حومه بوینس‌آیرس برگزار شد، دیگو مارادونا در کنار خانواده‌اش و نزدیک والدینش، دالما و دیگو، به خاک سپرده شد.

این مراسم تحت تدابیر امنیتی سختگیرانه‌ای برگزار گردید و به مردم اجازه شرکت در آن داده نشد. در طول مسیر انتقال تابوت به محل دفن، مردم بارها مانع حرکت ماشین حامل تابوت مارادونا شدند، اما در نهایت آن خودرو به گورستان رسید.

پیش از این، برخی از رسانه‌ها اعلام کرده بودند که جسد دیگو مارادونا در کاخ ریاست جمهوری دفن خواهد شد، اما این مکان تنها محلی برای وداع با «دِن‌دیگو» بود.

دالما مرگ دیگو مارادونا

دالما، دختر دیگو مارادونا، بعد از مرگ پدرش متنی احساسی خطاب به او منتشر کرد.

دالما در صفحه خود نوشت: “من همیشه از مرگ می‌ترسیدم، اما امروز نه … زیرا می‌دانم آن لحظه‌ای خواهد بود که تو را می‌بینم و در آغوش می‌گیرم. دلم برایت تنگ شده. من اینجا را تحمل خواهم کرد، اما بدون آن تکه‌ای از قلبم که دیروز با خود بردی.

همانطور که همیشه از من می‌خواستی، می‌خواهم از گل‌های مورد علاقه‌ات مراقبت کنم، زیرا تو همیشه مسئولیت‌های غیرممکن را به من می‌دادی. می‌خواهم زندگی را دوست داشته و از تو دفاع کنم. برای روزهای مشترک با تو متشکرم.

من نابود شدم اما به پیش خواهم رفت و آنجا منتظر من باش. ما می‌خواهیم دوباره یکدیگر را ببینیم و دوباره با هم با فریاد بخوانیم … خوب … در حقیقت تو زیبا می‌خواندی و من فقط جیغ می‌کشیدم. دوستت دارم پدر. و اگر نوه‌ات بخواهد تماس تصویری، من از درون خواهم مرد. اما مطمئن باش که به او می‌گویم تو دقیقاً چه کسی بودی و قرار است برای همیشه باشی. دوست داشتن تو زیاد طول نکشید …”

رونالدو مرگ دیگو مارادونا

کریستیانو رونالدو، ستاره فوتبال پرتغال، با به اشتراک گذاشتن عکسی از خود و دیگو مارادونا در صفحه اینستاگرامش نوشت: “امروز من از یک دوست وداع می‌گویم و دنیا از یک نبوغ جاودانه جدا می‌شود. یکی از بهترین‌ها، یک جادوگر فوق‌العاده. او به سرعت رفت، اما میراثی بی‌نهایت و یک خلأ را به جا گذاشت که هیچ‌گاه پر نخواهد شد. در آرامش باش. هرگز فراموش نخواهی شد.”

مرگ دیگو مارادونا بارسلونا

اکانت توییتری بارسلونا با انتشار عکسی از دیگو مارادونا نوشت: «ممنون برای همه چیز دیگو»

مرگ دیگو مارادونا و مسی

لیونل مسی که بسیاری او را رفیق مارادونا می‌دانند، با انتشار متنی در اینستاگرام به درگذشت مارادونا واکنش نشان داد. او نوشت: “یک روز بسیار غم انگیز برای همه آرژانتینی‌ها و دنیای فوتبال. دیگو این دنیای فانی را ترک گفت اما او همچنان با ما باقی است زیرا جاودانه است. تسلیت من به کلیه اعضای خانواده و دوستانش. در سکوت استراحت کن دیگو.”

مرگ دیگو مارادونا ناپولی

باشگاه ناپولی نیز که در دوران حضور مارادونا موفقیت‌های بسیاری را تجربه کرد، با انتشار عکسی از دوران بازی این نابغه فوتبال نوشت: “خداحافظ دیگو؛ برای همیشه.”

پاپ فرانسیس مرگ دیگو مارادونا

پاپ فرانسیس درباره مرگ دیگو مارادونا اظهار داشت: “یک خاطره شخصی از جام جهانی ۱۹۸۶ دارم، جامی که آرژانتین به لطف درخشش مارادونا قهرمان شد. در آن زمان که دوره سختی برایم بود، من در فرانکفورت آلمان دانشجو و در حال مطالعه زبان و جمع‌آوری موارد لازم برای پایان‌نامه‌ام بودم.

حتی نتوانستم بازی فینال جام جهانی را تماشا کنم و تنها روز بعد از فینال بود که وقتی یکی از همکلاسی‌های ژاپنی‌ام در کلاس زبان آلمانی روی تخته سیاه نوشت “زنده باد آرژانتین”، تازه متوجه شدم که آرژانتین موفق به شکست آلمان غربی شده است.”

یادبود دیگو مارادونا

در بیانیه‌ای در رسانه‌های اجتماعی، اتحادیه فوتبال آرژانتین “عمیق‌ترین اندوه خود را برای درگذشت اسطوره ما” ابراز کرده و افزود: “شما همیشه در قلب ما خواهید بود.”

مرگ دیگو مارادونا علی کریمی

در میان بازیکنان فوتبال ایرانی، به علی کریمی عنوان “مارادونای آسیا” اعطا شده است. او نیز با انتشار پستی در اینستاگرام به خبر فوت دیگو آرماندو مارادونا واکنش نشان داد و احساسات خود را درباره این اسطوره بزرگ فوتبال به اشتراک گذاشت. کریمی به ستایش از مهارت‌ها و تأثیرات مارادونا بر دنیای فوتبال پرداخته و فقدان او را یک ضایعه بزرگ برای جامعه فوتبال برشمرد.

سکوت برای دیگو مارادونا

احترام یوفا به مرگ دیگو مارادونا

به منظور بزرگداشت یاد دیگو مارادونا، رئیس جمهوری آرژنتین، آلبرتو فرناندز، سه روز عزای ملی اعلام کرد. در پی این اتفاق، یوفا و CONMEBOL اعلام کردند که قبل از آغاز هر بازی در لیگ قهرمانان، لیگ اروپا، کوپا لیبرتادورس و کوپا سودامریکنا، یک لحظه سکوت به احترام او برگزار خواهد شد. بازی تیم بوکا جونیورز نیز به خاطر این حادثه به تعویق افتاد.

پس از این تصمیم، سایر کنفدراسیون‌ها در سطح جهانی نیز از این رویه پیروی کردند و در هر مسابقه یک دقیقه سکوت برگزار کردند، که این روند با بازی‌های لیگ قهرمانان آسیا آغاز شد.

در سری آ نیز علاوه بر یک دقیقه سکوت، تصویری از مارادونا در دقیقه دهم بازی بر روی صفحه نمایش استادیوم نمایش داده شد.

استادیوم سن پائولو و مرگ دیگو مارادونا

استادیوم دیگو آرماندو مارادونا

در ناپل، استادیوم سن پائولو – که در تاریخ 4 دسامبر 2020 رسماً به استادیوم دیگو آرماندو مارادونا تغییر نام یافت – در شب به یاد مارادونا روشن شد. در این شب، جمعیت زیادی از هواداران در بیرون استادیوم گرد هم آمدند و نقاشی‌های دیواری و آثار هنری خود را به عنوان ادای احترام به او به نمایش گذاشتند.

هم آئورلیو دی لاورنتیس، مالک باشگاه ناپولی، و هم لوئیجی د ماجستریس، شهردار ناپل، تمایل خود را برای تغییر نام ورزشگاه به نام مارادونا ابراز کردند و این درخواست با اتفاق نظر شورای شهر ناپل مورد پذیرش قرار گرفت.

تغییر نام مدرسه به یاد دیگو مارادونا

در تاریخ ۲۷ نوامبر ۲۰۲۰، مدرسه ورزش آدیتیا در باراسات، کلکته، هند، استادیوم کریکت خود را به نام مارادونا نامگذاری کرد. سه سال قبل، مارادونا یک کارگاه آموزشی برای ۱۰۰ کودک در این استادیوم برگزار کرده بود و همچنین یک مسابقه خیریه با کاپیتان سابق کریکت هند، سوراو گانگولی، در همان مکان انجام داده بود.

فدراسیون فوتبال آرژانتین (AFA) اعلام کرد که کوپا د لا لیگا حرفه‌ای 2020، که اولین فصل این مسابقات بود، به کوپا دیگو آرماندو مارادونا تغییر نام خواهد یافت. همچنین، در 28 نوامبر، جام اصلی فدراسیون فوتبال پاکستان که تحت عنوان جام چالش ملی PFF شناخته می‌شود، به افتخار مارادونا و ولی محمد تقدیم شد.

مرگ دیگو مارادونا ۱۰

پیش از بازی ناپولی در لیگ اروپا برابر ریژکا، یک روز پس از درگذشت مارادونا، تمامی بازیکنان ناپولی پیراهن‌هایی به تن کردند که در پشت آن‌ها نوشته “مارادونا 10” به چشم می‌خورد و قبل از شروع بازی یک دقیقه سکوت برگزار شد.

شخصیت‌های ورزشی از تمام قاره‌ها در سراسر جهان نیز به او ادای احترام کردند. همچنین، افرادی مشهور و ورزشکاران دیگر رشته‌ها نیز به یاد مارادونا ادای احترام کردند.

پیراهن مشکی با نام مارادونا

در یک مسابقه آزمایشی اتحادیه راگبی بین آرژانتین و نیوزلند در تاریخ ۲۸ نوامبر، در حالی که تیم نیوزیلند برای اجرای هاکا صف کشیده بود، کاپیتان آنها، سم کین، پیراهنی مشکی با نام مارادونا و شماره ۱۰ او را به نمایش گذاشت.

در تاریخ ۲۹ نوامبر، لیونل مسی، هموطن مارادونا، در پیروزی ۴–0 بارسلونا مقابل اوساسونا در لالیگا گلزنی کرد و گل خود را با نشان دادن پیراهن نیوولز اولد بویز که توسط مارادونا پوشیده شده بود، به او تقدیم کرد و سپس به آسمان اشاره کرد.

در تاریخ ۳۰ نوامبر، پس از باز شدن گل بوکا جونیورز مقابل نیوولز اولد بویز در La Bombonera، بازیکنان این باشگاه با گذاشتن پیراهن مارادونا در مقابل سوئیت خصوصی او، که دخترش دالما در آن حضور داشت، ادای احترامی احساسی کردند.

موزه دیگو مارادونا

در دنیای فوتبال، هیچ فردی به جز دیگو مارادونا زندگی پیچیده‌تری از کودکی تا به امروز نداشته است. این اعجوبه که فقر را در محله‌های محروم بوینس آیرس به خوبی تجربه کرده، با استعدادش در زمین فوتبال معروف شد و به ثروت رسید، انواع مواد مخدر را امتحان کرد و به نیمکت تیم ملی آرژانتین رسید و هزاران واقعه فوتبالی و غیر فوتبالی را پشت سر گذاشت. دیگو مارادونا در ناحیه‌ای بزرگ شد که اکنون به مقصدی برای تماشای عموم تبدیل شده است.

دیگو مارادونا موزه

خانه‌ای که مارادونا در دوران نوجوانی خود در بوینس آیرس در آنجا رویای فوتبالیست شدن را در سر می‌پروراند، اکنون با بازسازی کامل به عنوان موزه مورد استفاده قرار می‌گیرد.

در این خانه، مارادونا به چگونگی فوتبالیست شدن و رسیدن به شهرت فکر می‌کرد. این مکان اکنون می‌تواند به عنوان الگویی برای بسیاری از جوانان نیازمند در بوینس آیرس باشد تا در مسیر پیشرفت خود قدم بردارند. بدون شک، این منزل پس از فوت دُن‌دیگو در ۶۰ سالگی، بیشتر جلب توجه خواهد کرد.

ورودی موزه دیگو مارادونا

برای ورود به خانه مارادونا، لازم است مبلغی به عنوان ورودی پرداخت کنید. این خانه یادآور خاطرات مارادونا از دهه هفتاد میلادی و بستن اولین قرارداد حرفه‌ای فوتبالی‌اش در سال ۱۹۷۸ است.

ارثیه دیگو مارادونا

انتظار می‌رود که ارثیه دیگو مارادونا به طور مساوی بین 8 فرزندش تقسیم شود. اما با توجه به عدم وجود وصیت‌نامه، خبرنگاران و متخصصان حقوقی در آرژانتین بر این باورند که تقسیم میراث او چندان ساده نخواهد بود.

آن‌ها پیش‌بینی می‌کنند که یک درگیری طولانی در دادگاه آغاز خواهد شد و در حالی که اعضای خانواده به جان یکدیگر می‌افتند و وکلا در تلاش برای تعیین ارزش واقعی دارایی‌های او هستند، تست‌های دی‌ان‌ای و افرادی که ادعا می‌کنند فرزندان او هستند نیز به ماجرا اضافه خواهند شد.

الیاس کی‌یر خوفه، وکیل آرژانتینی در بوئنوس آیرس، پایتخت کشور، به بی‌بی‌سی گفت: “انتظار دارم که تقسیم ارث مارادونا پروسه‌ای با آشفتگی و عدم نظم باشد. به نظر من، حل این موضوع به زمان قابل توجهی نیاز خواهد داشت.”

وارثین دیگو مارادونا

پس از فوت دیگو مارادونا، اسطوره فوتبال آرژانتین، تعداد زیادی مدعی برای به دست آوردن دارایی‌های او وجود دارند.

به گزارش نشریه “سان”، مارادونا دارای 5 فرزند رسمی است و 7 نفر نیز خود را به عنوان فرزندان او معرفی کرده‌اند. همچنین 4 خواهر دیگو به عنوان رقبای او در دستیابی به دارایی‌های این اسطوره به شمار می‌روند. ادعا می‌شود که ثروت دُن‌دیگو به 40 میلیون یورو می‌رسد که در حساب‌های بانکی در آرژانتین، سوئیس و امارات موجود است.

یک منبع آگاه به نشریه “سان” گفته است: “این نبرد برای به دست آوردن دارایی‌های مارادونا تنها یک رقابت نیست، بلکه یک نبرد جهانی محسوب می‌شود. براساس قوانین آرژانتین، در صورت عدم وجود وصیت‌نامه، تمامی وراث حقوقی به طور برابر سهم خواهند داشت. این قانون شامل فرزندانی نیز می‌شود که متوفی آن‌ها را ندیده است.”

کتاب ال دیگو دیگو مارادونا

کتاب ال دیگو (Maradona: The Autobiography of Soccer’s Greatest and Most Controversial Star) یکی از مشهورترین زندگینامه‌های ورزشی در دنیا به شمار می‌رود و به روایت اسطوره بزرگ و به یادماندنی فوتبال، دیگو مارادونا اختصاص دارد.

این کتاب حاوی شرح بی‌واسطه‌ای از وقایع و خاطراتی است که این بازیکن و مربی بزرگ آرژانتینی به تصویر کشیده و به واسطه آن، خواننده جهانی را با زوایای مختلف زندگی‌اش و چالش‌های پیش روی او در مسیر حرفه‌ای‌اش آشنا می‌کند. نویسنده این اثر، ارنستو چرکسی بیالو، به خوبی توانسته است داستان زندگی مارادونا را به تصویر بکشد.

کتاب مارادونا دیگو مارادونا

در بخشی از این کتاب آمده است:

“در نوزده‌سالگی، قبل از آنکه به تعبیر ادواردو گالیانو به “خدای کثیف و گناهکار” تبدیل شود، مارادونا قهرمان جام جهانی جوانان زیر بیست سال در ژاپن شد. تا آن زمان، وانت راستروخِرو به خاطره‌ها پیوسته بود. حالا او به یک ماشین‌باز ماهر تبدیل شده بود و هر خودرویی برایش به منزله یک کارت ویزیت بود؛ ویژگی‌ای آرژانتینی که تا پایان عمرش در وجودش باقی ماند.

هواداران به پاس قدردانی از ال‌پِلوسا تصمیم گرفتند با جمع‌آوری پول برایش یک ماشین بخرند: یک مرسدس بنز شیک قرمز 500 اس‌ال‌سی با قدرت 237 اسب بخار؛ هدیه‌ای دیگر برای نشان دادن قدردانی‌شان.”

دیگو مارادونا در کتاب کمیک آرژانتینی

مارادونا در کتاب کمیک آرژانتینی El Cazador de Aventuras در بسیاری از داستان‌ها حضور داشت. پس از پایان این مجموعه، نویسندگان تصمیم گرفتند کتاب مصور جدیدی به نام El Die را راه‌اندازی کنند که در آن مارادونا به عنوان شخصیت اصلی داستان معرفی شده بود.

کلیسای مارادونا

در روزاریو، آرژانتین، مردم محلی مذهب خاصی به نام “کلیسای مارادونا” را بنیان‌گذاری کردند. این سازمان بسیاری از عناصر سنت مسیحی، از جمله کریسمس و نیایش‌ها را به شکلی تازه بازتعریف کرده و به جای آن جزئیات مرتبط با مارادونا را در آن گنجانده است. کلیسای مارادونا با 200 عضو مؤسس آغاز به کار کرد و اکنون ده‌ها هزار نفر دیگر از طریق وب‌سایت رسمی آن به عضویت درآمده‌اند.

فیلم قهرمان دیگو مارادونا

مستند عاشق دیگو مارادونا

مستند دیگو مارادونا

عاشق دیگو مارادونا

سینما دیگو مارادونا

سینما دیگو مارادونا

قهرمان (Hero) عنوان یک فیلم مستند بیوگرافی به کارگردانی مایکل کین است که به بررسی زندگی حرفه‌ای مارادونا، به‌ویژه گل معروف او تحت عنوان “دست خدا” در بازی مقابل انگلیس می‌پردازد. این مستند در سال 1987 تولید شده و بخشی از سری مستندهای رسمی مسابقات جام جهانی است.

مستند دیگو مارادونا (Diego Maradona) نیز یکی از مستندهای بیوگرافی درباره این قهرمان بزرگ تاریخ ورزش است. آصف کاپادیا، سازنده این مستند، در اثرش بر فراز و نشیب‌های زندگی حرفه‌ای مارادونا در تیم ناپولی تاکید دارد.

عاشق مارادونا (Loving Maradona) یکی دیگر از مستندهای شناخته‌شده درباره زندگی مارادونا است که در سال 2007 تولید شده است. خاویر مارتین وازکز، سازنده این مستند، علاوه بر بررسی زندگی حرفه‌ای مارادونا، به دیدگاه‌های سیاسی او و همچنین سفرش به کوبا و ملاقات با شخصیت‌های انقلابی نیز می‌پردازد.

فیلم‌های دیگری نیز وجود دارند، از جمله: **مارادونا، مانو د دیوس (مارادونا، دست خدا)، **آماندو مارادونا** (مارادونای دوست داشتنی)، و **مارادونا** به کارگردانی کوستوریکا. در مارس 1981، گروه راک کوئین در حین کنسرت در استادیوم ولز سارسفیلد، با مارادونا پشت صحنه آشنا شدند.

بت دیگو مارادونا

در فیلم آرژانتینی «پسر عروس» (El hijo de la novia)، شخصی که خود را شبیه یک کشیش کاتولیک می‌کند، به یکی از مشتریان بار می‌گوید: «او را بت کردند و سپس به صلیب کشیدند». وقتی یکی از دوستانش او را به خاطر این شوخی ناپسند سرزنش می‌کند، کشیش تقلبی پاسخ می‌دهد: “اما من در مورد مارادونا صحبت می‌کردم.” او همچنین در فیلم “El camino de San Diego” مطرح می‌شود، هرچند خود او تنها در تصاویری آرشیوی ظاهر می‌شود.

مارادونا گروه راک

بسیاری از هنرمندان آرژانتینی ترانه‌هایی به احترام دیگو اجرا کرده‌اند، از جمله:

– La Mano de Dios اثر El Potro Rodrigo
– Maradona از Para siempre Diego
– Diego Forever از Los Ratones Paranoicos
– Francotirador از Garadoac
– سنت مارادونا اثر مانو نگرا
– لا ویدا تومبولا اثر مانو چائو

دیگو مارادونا شکیرا

دیگو مارادونا Waka Waka

دیگو مارادونا شکیرا Waka Waka

دیگو مارادونا موزیک ویدیو شکیرا

مارادونا در موزیک ویدیوی آهنگ جام جهانی ۲۰۱۰ به نام Waka Waka توسط شکیرا دیده می‌شود، به همراه تصاویری از او که در جشن پیروزی آرژانتین در جام جهانی 1986 شرکت کرده است.

دیگو مارادونا بازی ویدیویی

دیگو مارادونا بازی فوتبال FIFA 18

در سال ۲۰۱۷، مارادونا به عنوان یک بازیکن افسانه‌ای در بازی‌های ویدیویی فوتبال FIFA 18 و Pro Evolution Soccer 2018 ظاهر شد.

در سال ۲۰۱۹، فیلم مستندی با عنوان دیگو مارادونا به کارگردانی آصف کاپادیا، فیلمساز برنده جوایز اسکار و بافتا، منتشر شد. کاپادیا قبلاً نیز کارگردانی فیلم‌های مطرحی چون امی (در مورد خواننده امی واینهاوس) و سنا (در مورد راننده اتومبیل‌رانی آیرتون سنا) را بر عهده داشته است.

مصاحبه دیگو مارادونا

جملات برگزیده‌ دیگو مارادونا

“مادرم فکر می‌کند من بهترین هستم. و من طوری تربیت شدم که همیشه آن‌چه را که مادرم می‌گوید باور کنم.” (از مصاحبه‌ها)
“موفقیت افراد بابت سخت‌کوشی آن‌هاست. شانس ربطی به موفقیت ندارد.” (از مصاحبه‌ها)
“تماشای توپ و دویدن به دنبال آن، من را به شادترین انسان جهان تبدیل می‌کند.” (از مصاحبه‌ها)

نظرسنجی IMG درباره دیگو مارادونا

دیگو مارادونا IMG

در سال ۱۹۸۴، یک نظرسنجی از جانب IMG، مارادونا را به عنوان “شناخته‌شده‌ترین فرد در جهان” معرفی کرد.

جمله معروف دیگو مارادونا

من دیگو مارادونا هستم

سخن معروف دیگو مارادونا

“اگر بمیرم، باز هم تمایل دارم دوباره به دنیا بیایم و دوباره فوتبالیست شوم. همچنان می‌خواهم دیگو آرماندو مارادونا باشم.”

لقب دیگو مارادونا

طرفداران مارادونا لقب‌های محبت‌آمیز متعددی به او می‌دادند، از جمله “دیوس” که در زبان اسپانیایی به معنای خدا است.

اسطوره دیگو مارادونا

دیگو مارادونا به عنوان یک اسطوره در تاریخ فوتبال شناخته می‌شود. زمانی که او از دنیای فوتبال بازنشسته شد، آرژانتین را با حالتی پر از احساس ترک کرد. مارادونا فراتر از یک بازیکن بزرگ فوتبال بود؛ او به عنوان یک نماد و یک عامل جبرانی ویژه برای کشوری عمل می‌کرد که سال‌ها تحت تأثیر دیکتاتوری‌های نظامی و معضلات اجتماعی قرار داشت. او به آرژانتینی‌ها راهی برای رهایی از ناامیدی جمعی‌شان ارائه داد و به همین دلیل مردم این کشور او را به عنوان یک شخصیت الهی و محترم می‌شناسند.

از سال ۱۹۸۶، نام مارادونا به یک نماد جهانی تبدیل شده است؛ حتی در نقاط دورافتاده، مردم از او یاد می‌کنند. به عنوان مثال، ارتش تارتان نسخه‌ای از آهنگ “Hokey Cokey” را به افتخار گل معروف “دست خدا” که در برابر انگلیس به ثمر رساند، می‌خواند. در آرژانتین، اغلب صحبت کردن درباره مارادونا به شیوه‌ای مشابه با ذکر شخصیت‌های اسطوره‌ای انجام می‌شود.

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا فوتبالیست

عکس خانوادگی دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا و همسرش

عکس همسر دیگو مارادونا

عکس زن دیگو مارادونا

عکس خاص دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا و فرزندانش

عکس پروفایل دیگو مارادونا

عکس های دیگو مارادونا

عکس دیگو مارادونا

عکس جذاب دیگو مارادونا

 عکس مجسمه دیگو مارادونا

مجسمه دیگو مارادونا

دیگو مارادونا مجسمه

زندگی ورزشی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان جهان ۱۹۷۹

در سن ۱۸ سالگی، مارادونا در مسابقات قهرمانی جوانان جهان در سال ۱۹۷۹ در ژاپن شرکت کرد و به عنوان ستاره این مسابقات شناخته شد. او در بازی برابر اتحاد جماهیر شوروی که با پیروزی ۳-۱ آرژانتین به پایان رسید، درخشش ویژه‌ای داشت و در مجموع شش گل در شش بازی به ثمر رساند.

در تاریخ ۲ ژوئن ۱۹۷۹، مارادونا اولین گل ملی بزرگسالان خود را در بازی مقابل اسکاتلند در همپدن پارک به ثمر رساند که این بازی با نتیجه ۳-۱ به نفع آرژانتین پایان یافت. همچنین او در دو بازی کوپا آمریکا در آگوست ۱۹۷۹ برای آرژانتین بازی کرد؛ که یک بازی باخت ۲-۱ مقابل برزیل و دیگری پیروزی ۳-۰ مقابل بولیوی بود، جایی که گل سوم تیمش را به ثمر رساند.

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان ۱۹۷۹

سپ بلاتر، رئیس فیفا، سی سال بعد درباره تأثیر بازی‌های مارادونا در سال 1979 گفت: “همه نظری در مورد دیگو آرماندو مارادونا دارند و این موضوع از دوران بازی او وجود داشته است. واضح‌ترین خاطره من از این بچه فوق العاده بااستعداد در دومین دوره جام جهانی فوتبال زیر 20 سال در ژاپن است.”

دیگو مارادونا قهرمانی جوانان

مارادونا و هموطنش لیونل مسی تنها بازیکنانی هستند که توانسته‌اند هم در جام جهانی زیر 20 سال و هم در جام جهانی فوتبال برنده توپ طلا شوند. مارادونا این موفقیت را در سال‌های 1979 و 1986 به دست آورد، در حالی که مسی در سال‌های 2005 و 2014 (و دوباره در سال 2022) از این الگو پیروی کرد.

دیگو مارادونا کوپا آمه ریکا ۱۹۷۹

دیگو مارادونا کوپا ریکا

مارادونا در کوپا آمه ریکا ۱۹۷۹ به میدان رفت، جایی که عملکرد آرژانتین ضعیف بود و این تیم در مرحله اول حذف شد. مارادونا از این مسابقات با زدن یک گل در پیروزی ۳-۰ برابر بولیوی خارج شد.

دیگو مارادونا جام جهانی ۱۹۸۲

مارادونا اولین تورنمنت جام جهانی خود را در سال ۱۹۸۲ در اسپانیا برگزار کرد. آرژانتین در بازی افتتاحیه جام ۱۹۸۲ در نیوکمپ بارسلونا به مصاف بلژیک رفت. بر خلاف انتظارات، مارادونا نتوانست عملکرد خوبی داشته باشد و آرژانتین، مدافع عنوان قهرمانی، با نتیجه ۱-۰ شکست خورد.

هرچند که این تیم موفق شد مجارستان و السالوادور را در آلیکانته به طور قانع‌کننده شکست دهد و به دور دوم صعود کند، اما تنش‌های داخلی در تیم وجود داشت و بازیکنان جوان‌تر و کم‌تجربه‌تر با بازیکنان مسن‌تر و با تجربه‌تر مخالف بودند.

دیگو مارادونا آرژانتین ۱۹۸۲

تیم آرژانتینی با حضور بازیکنانی همچون ماریو کمپس، اسوالدو آردیلس، رامون دیاز، دانیل برتونی، آلبرتو تارانتینی، اوبالدو فیلول و دانیل پاسارلا، در دور دوم با برزیل و برنده نهایی، ایتالیا، شکست خورد. مسابقه با ایتالیا به خاطر نمایش تهاجمی مارادونا توسط کلودیو جنتیله مشهور است، چرا که ایتالیا آرژانتین را در استادیوم ساریا در بارسلونا با نتیجه ۲-۱ شکست داد.

مارادونا در هر پنج بازی بدون تعویض به میدان رفت و دو گل مقابل مجارستان به ثمر رساند. او در تمامی این بازی‌ها مکرراً مرتکب خطا شد و به‌ویژه در آخرین بازی مقابل برزیل، که تحت داوری ضعیف و خطاهای خشونت‌آمیز برگزار شد، دچار مشکل شد. در حالی که آرژانتین 3-0 مقابل برزیل شکست خورد، خلق و خوی مارادونا در نهایت از او بهتر شد و او در پنج دقیقه پایانی به دلیل خطای تلافی‌جویانه جدی علیه باتیستا اخراج شد.

دیگو مارادونا تیم ملی آرژانتین

دیگو مارادونا کاپیتان ۱۹۸۶

لحظه‌ای که مارادونا توپ را با دست از کنار بازوی دراز پیتر شیلتون به سمت دروازه می‌زند، به عنوان “دست خدا” شناخته می‌شود. مارادونا کاپیتان تیم ملی آرژانتین بود که در جام جهانی 1986 در مکزیک به قهرمانی رسید و در فینال مکزیکو سیتی مقابل آلمان غربی به پیروزی دست یافت. در طول این مسابقات، مارادونا برتری خود را به خوبی نشان داد و به عنوان پویاترین بازیکن مسابقات شناخته شد. او در تمام دقایق هر بازی آرژانتین حضور داشت، پنج گل به ثمر رساند و پنج پاس گل ارائه کرد.

از میان پاس گل‌های او، سه تای آن‌ها در بازی افتتاحیه مقابل کره جنوبی در ورزشگاه المپیکو یونیورسیتریو در مکزیکو سیتی به ثبت رسید. نخستین گل او در این مسابقات در بازی دوم گروهی در شهر پوئبلا در مقابل ایتالیا به ثمر رسید. آرژانتین در دور اول حذفی، اروگوئه را از دور رقابت‌ها حذف کرد و در ورزشگاه آزتکا، در مکزیکو سیتی، به مصاف انگلیس رفت.

دیگو مارادونا نیمه فرشته نیمه شیطان

پس از به ثمر رساندن دو گل متضاد در پیروزی ۲-۱ در مرحله یک چهارم نهایی مقابل انگلیس، افسانه مارادونا شکل گرفت. شکوه و عظمت گل دوم و جنجالی بودن گل اولش باعث شد که روزنامه فرانسوی L’Équipe او را “نیمه فرشته، نیمه شیطان” توصیف کند.

دیگو مارادونا آرژانتین ۲۰۰۲

در طول جام جهانی ۱۹۸۶، دیگو مارادونا بیش از نیمی از شوت‌های تیم آرژانتین را انجام داد یا مبلغ آن‌ها بود. او موفق به انجام 90 دریبل برتر مسابقات شد که سه برابر بیشتر از هر بازیکن دیگر بود و همچنین 53 بار مورد خطا قرار گرفت. این عملکرد او باعث شد تا تیمش دو برابر بیشتر از سایر بازیکنان، ضربات آزاد به دست آورد.

مارادونا همچنین ۱۰ گل از ۱۴ گل تیم آرژانتین را یا به ثمر رساند یا به صورت پاس گل ارائه داد. در پایان این تورنمنت، او با رأی‌گیری اکثریت به عنوان بهترین بازیکن جام جهانی انتخاب شد و توپ طلا را از آن خود کرد. به طور گسترده‌ای تصور می‌شد که او به تنهایی جام جهانی را برای آرژانتین به ارمغان آورده است، اما بعدها او اظهار داشت که با این نظر به طور کامل موافق نیست.

دیگو مارادونا زین الدین زیدان

زین الدین زیدان، که در سن ۱۴ سالگی برای اولین بار جام جهانی ۱۹۸۶ را تماشا کرد، در مورد مارادونا گفت که او “در سطح دیگری بود”. به احترام او، مقامات استادیوم آزتکا مجسمه‌ای از مارادونا که گل معروفش را به ثمر رسانده است، ساختند و در ورودی این استادیوم قرار دادند.

پس از پیروزی در فینال مقابل آلمان غربی، مارادونا با جام جهانی فوتبال در دست دیده می‌شود. در سال 2014، راجر بنت از ESPN FC عملکرد مارادونا در جام جهانی 1986 را به عنوان “فوق‌العاده‌ترین عملکردی که یک جام جهانی تا به حال شاهد بوده است” توصیف کرد. همچنین کوین باکستر از لس آنجلس تایمز آن را “یکی از بهترین عملکردهای فردی در تاریخ مسابقات” نامید و به گل‌های زیبای او در این جام اشاره کرد.

دیگو مارادونا دست خدا

دست خدا دیگو مارادونا

بازی بین آرژانتین و انگلیس در جام جهانی ۱۹۸۶ با پس‌زمینه جنگ فالکلند بین دو کشور برگزار شد و به همین دلیل بار عاطفی و سیاسی قابل توجهی داشت. گل اول این بازی به گل مشهور “دست خدا” تبدیل شد، جایی که دیگو مارادونا توپ را با دست به دروازه پیتر شیلتون دروازه‌بان انگلیس زد. این گل ابتدا مورد قضاوت قرار نگرفت و به عنوان گل صحیح تأیید شد.

مارادونا بعدها در مصاحبه‌ها بیان کرد که گل را با ترکیبی از سر و دست به ثمر رسانده است و این جمله معروف او بود: «کمی با سر مارادونا و کمی با دست خدا». این عبارت به نمادی از آن لحظه و جنجال‌های مربوط به آن تبدیل شد.

در ۲۲ آگوست ۲۰۰۵، مارادونا در برنامه تلویزیونی‌اش اعتراف کرد که او عمداً با دست به توپ ضربه زده و به هیچ وجه تماسی با سر خود برقرار نکرده است. او همچنین بیان کرد که بلافاصله متوجه نقض قوانین و گل نامشروع شده بود. این گل به عنوان یکی از جنجالی‌ترین لحظات تاریخ جام جهانی و شکست بزرگی برای انگلیس شناخته می‌شود و باعث خشم و نارضایتی بازیکنان انگلیسی و هواداران آن‌ها گردید.

 دیگو مارادونا انگلیس

گل‌های مارادونا به انگلیس

گل دوم مارادونا، تنها ۴ دقیقه پس از گل معروف “دست خدا”، توسط فیفا به عنوان بهترین گل تاریخ جام جهانی انتخاب شد. او توپ را در نیمه خود دریافت کرد، به اطراف چرخید و با 11 لمس، بیش از نیمی از طول زمین را دوید و پنج بازیکن انگلیسی (پیتر بردزلی، استیو هاج، پیتر رید، تری بوچر و تری فنویک) را دریبل کرد. در نهایت، او دروازه‌بان پیتر شیلتون را پشت سر گذاشت و توپ را به گل تبدیل کرد.

گل قرن دیگو مارادونا

این گل در یک نظرسنجی آنلاین که فیفا در سال ۲۰۰۲ انجام داد، به عنوان “گل قرن” انتخاب شد. همچنین، در نظرسنجی‌ای که در همان سال توسط کانال 4 بریتانیا انجام شد، عملکرد او در این بازی در رتبه 6 در فهرست 100 بهترین لحظات ورزشی قرار گرفت.

مارادونا این موفقیت‌ها را با دو گل دیگر در دیدار نیمه‌نهایی مقابل بلژیک در ورزشگاه آزتکا ادامه داد، که یکی از آن‌ها نیز با یک نمایش دریبل فوق‌العاده به ثمر رسید. در دیدار پایانی، آلمان غربی تلاش کرد تا او را با دو علامت‌گذاری مهار کند، اما در دقیقه 84، مارادونا موفق شد از لوتار ماتئوس، بازیکن آلمان غربی، فاصله بگیرد و پاس نهایی را به خورخه بوروچاگا بدهد که به گل پیروزی منجر شد. آرژانتین در این بازی با نتیجه 3-2 آلمان غربی را شکست داد و مارادونا به عنوان کاپیتان، جام جهانی را بالای سر برد.

دیگو مارادونا و بهترین گل تاریخ

در سال ۲۰۰۲، راسل توماس از گاردین، گل دوم مارادونا در برابر انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ را به عنوان “مسلماً بهترین گل فردی تاریخ” توصیف کرد. در مقاله‌ای در سال 2018 برای Sportsnet، او افزود: “هیچ بازیکن دیگری، حتی پل در سال 1958 و یا پائولو روسی در سال 1982، مانند مارادونا در مکزیک، بر یک مسابقه تسلط نداشتند.”

وی همچنین درباره عملکرد مارادونا گفت: این هنرمند درخشان آرژانتینی به تنهایی دومین جام جهانی را به کشورش هدیه داد. او در مورد دو گل به یاد ماندنی خود مقابل انگلیس در مرحله یک چهارم نهایی اظهار داشت: “بله، دست مارادونا بود و نه دست خدا، که گل اول به انگلیس را به ثمر رساند. این هنر ناب است.”

دیگو مارادونا کوپا آمریکا ۱۹۸۷

 دیگو مارادونا و کوپا آمریکا

در کوپا آمه‌ریکا 1987 که در آرژانتین برگزار شد، مارادونا سه گل در چهار بازی به ثمر رساند، از جمله دو گل در پیروزی 3-0 مقابل اکوادور. با این حال، آرژانتین در نیمه‌نهایی با نتیجه 0-1 مقابل برنده نهایی، اروگوئه، شکست خورد.

مارادونا در کوپا آمه‌ریکا 1989 نیز در برزیل 6 بازی انجام داد اما موفق به زدن گل نشد و آرژانتین در نهایت در این مسابقات به مقام سوم رسید.

دیگو مارادونا و جام جهانی ۱۹۹۰

مارادونا در جام جهانی ۱۹۹۰ که در ایتالیا برگزار شد، دوباره کاپیتان آرژانتین شد تا به یک فینال دیگر جام جهانی دست یابد. آسیب‌دیدگی مچ پا بر عملکرد کلی او تأثیر گذاشت و او نسبت به چهار سال قبل تسلط کمتری داشت. همچنین تیم، سه نفر از بهترین بازیکنان خود را به دلیل مصدومیت از دست داد.

آرژانتین پس از باخت به کامرون در اولین بازی خود در سن سیرو، تقریباً در مرحله گروهی حذف شد و تنها در رده سوم گروه خود قرار گرفت. در بازی دور یک شانزدهم مقابل برزیل در تورین، کلودیو کانیگیا پس از پاس‌کاری از سوی مارادونا، تنها گل را به ثمر رساند.

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی ۱۹۹۳

دیگو مارادونا جام آرتمیو فرانچی

دیگو مارادونا آرتمیو فرانچی

در ۲۴ فوریه ۱۹۹۳، دیگو مارادونا به تیم ملی آرژانتین بازگشت و در بازی جام آرتمیو فرانکی در مار دل پلاتا مقابل دانمارک به میدان رفت. در این مسابقه، آرژانتین پس از تساوی ۱-۱ در وقت قانونی، در ضربات پنالتی با نتیجه ۵-۴ پیروز شد.

دیگو مارادونا جام جهانی ۱۹۹۴

در جام جهانی ۱۹۹۴ که در ایالات متحده برگزار شد، مارادونا تنها در دو بازی (هر دو در استادیوم فاکسبورو نزدیک بوستون) به میدان رفت و یک گل در مقابل یونان به ثمر رساند. اما پس از رد شدن در تست دارو برای دوپینگ افدرین، مجبور به ترک مسابقات شد.

 مارادونا و جام جهانی 1994

مارادونا پس از به ثمر رساندن گل سوم آرژانتین در برابر یونان، یکی از جالب‌ترین جشن‌های گل جام جهانی را به نمایش گذاشت. او با شادی کامل از بازگشتش به فوتبال بین‌المللی و چهره‌ای انحرافی و چشم‌های برآمده به سمت یکی از دوربین‌های کناری می‌دوید.

این گل، آخرین گل ملی مارادونا برای آرژانتین بود. در بازی دوم، که پیروزی ۲-۱ مقابل نیجریه بود و قرار بود آخرین بازی او برای آرژانتین باشد، او هر دو گل تیمش را با ارائه‌ی پاس گل به کانیگیا و از طریق ضربات ایستگاهی به ثمر رساند. هر دو نمایش او در این مسابقه بسیار قوی و تأثیرگذار بود.

دیگو مارادونا و ضربات پنالتی

در مرحله یک چهارم نهایی، آرژانتین در فلورانس به مصاف یوگسلاوی رفت. بازی پس از ۱۲۰ دقیقه با نتیجه ۰–0 به پایان رسید و آرژانتین در ضربات پنالتی پیش رفت، هرچند ضربه مارادونا، که یک ضربه ضعیف به سمت راست دروازه بان بود، مهار شد.

دیگو مارادونا استادیوم سن پایولو

بازی نیمه نهایی مقابل ایتالیا میزبان در ورزشگاه سن پائولو در ناپل نیز پس از تساوی ۱-۱ در ضربات پنالتی حل شد. اما این بار مارادونا با تلاش خود موفق بود و با جسارت توپ را با یک کپی تقریباً دقیق از ضربه ناموفق خود در راند قبل به درون دروازه فرستاد.

دیگو مارادونا سن پائولو

در فینال در رم، آرژانتین با نتیجه ۱–0 به آلمان غربی باخت. تنها گل این بازی یک پنالتی بحث برانگیز توسط آندریاس برهمه در دقیقه 85 به ثمر رسید، پس از اینکه رودی وولر خطا شده بود. در سوت پایان، مارادونا به گریه افتاد و داور را مقصر باخت دانست.

دوپینگ دیگو مارادونا

مارادونا در زندگی‌نامه خود استدلال کرد که نتیجه آزمایش دوپینگ او به دلیل مصرف نوشیدنی انرژی‌زا Rip Fuel توسط مربی شخصی‌اش بوده است. او ادعا کرد که نسخه آمریکایی این نوشیدنی، بر خلاف نسخه آرژانتینی، حاوی این ماده شیمیایی بود و مربی‌اش ناخواسته فرمول آمریکایی را خریداری کرده بود زمانی که دوز آرژانتینی او تمام شده بود.

فیفا او را از ایالات متحده آمریکا اخراج کرد و آرژانتین متعاقباً در دور یک هشتم نهایی توسط رومانی در لس آنجلس حذف شد. بدون وجود مارادونا، تیم ضعیف‌تری به نظر می‌رسید، حتی با حضور بازیکنانی همچون گابریل باتیستوتا و کلودیو کانیجیا در ترکیب.

تست مواد مخدر دیگو مارادونا

مارادونا همچنین به طور جداگانه ادعا کرد که با فیفا توافق کرده بود که این مورد نادیده گرفته شود تا به او اجازه دهد قبل از مسابقه از این دارو برای کاهش وزن استفاده کند و بتواند بازی کند. تست مواد مخدر ناموفق او در جام جهانی ۱۹۹۴ نشان‌دهنده پایان دوران حرفه‌ای بین‌المللی‌اش بود که 17 سال به طول انجامید و او 34 گل از 91 بازی به ثمر رساند.

دیگو مارادونا، بازیساز

مارادونا که در رسانه‌ها به عنوان یک “شماره 10 کلاسیک” توصیف می‌شود، یک بازیساز سنتی بود که معمولاً در نقش آزاد بازی می‌کرد، یا به عنوان هافبک تهاجمی در پشت مهاجمان و یا به عنوان مهاجم دوم در جلو-دو به ایفای نقش می‌پرداخت.

زندگی فوتبالی دیگو مارادونا

مارادونا در رده ملی، ۹۱ بار برای تیم ملی آرژانتین به میدان رفت و موفق به گلزنی در ۳۴ موقعیت شد. او در چهار دوره جام جهانی فوتبال شرکت داشت. در مرحله یک چهارم نهایی جام جهانی ۱۹۸۶ در مکزیک، او دو گل از پیروزی ۲–۱ آرژانتین برابر انگلستان، یکی از مدعیان قهرمانی، به ثمر رساند. با درخشش او، آرژانتین در نیمه نهایی و فینال نیز پیروز شد و قهرمانی را به دست آورد.

گل اول مارادونا در این دیدار که با استفاده از دست وارد دروازه شد، به گل «دست خدا» مشهور گردید. پس از این گل و از سرگیری بازی، او با دریبل زدن چهار بازیکن انگلیس و دروازه‌بان این تیم، ۶۰ متر را پیمود و گل دوم تیمش را به ثمر رساند که بسیاری آن را بهترین گل تاریخ فوتبال قلمداد می‌کنند. در نظرسنجی فیفا در سال ۲۰۰۲، این گل به‌عنوان «گل قرن» فوتبال انتخاب شد.

زندگی حرفه ای دیگو مارادونا

مارادونا هنگامی که تنها هشت سال داشت، تلاش می‌کرد با انجام حرکات نمایشی با توپ فوتبال در مکان‌های عمومی، بخشی از هزینه‌های خانواده فقیرش را تأمین کند. او در دوران جوانی درخشش خود را با تیم بوکا جونیورز آغاز کرد و پس از آن به بارسلونای اسپانیا رفت و با این تیم به مقام قهرمانی جام حذفی اسپانیا دست یافت.

دیگو مارادونا جام جهانی

در جام جهانی ۱۹۸۲، علی‌رغم ارائه بازی‌های دیدنی، به دلیل یک حرکت غیر ورزشی در دیدار برابر برزیل از زمین بازی اخراج شد و بدون حضور مارادونا، آرژانتین از جام جهانی حذف شد. اما چهار سال بعد، در جام جهانی ۱۹۸۶ در مکزیک، مارادونا فوتبال زیبای خود را به تماشاچیان ارائه داد.

دیگو مارادونا تیم ملی

دیگو مارادونا در تیم ملی

دیگو مارادونا و تیم ملی

در اوج حساسیت‌های این جام، دو تیم آرژانتین و انگلستان در مرحله یک چهارم نهایی به مصاف یکدیگر رفتند. جنگ فالکلند در میدان ورزشی خود را به نمایش گذاشت و مارادونا با به ثمر رساندن دو گل تاریخی، موجب پیروزی آرژانتین شد.

نخستین گل مسابقه را مارادونا در ابتدای نیمه دوم با دست به ثمر رساند و چند دقیقه بعد، در حالی که توپ را در میانه میدان در اختیار داشت، با دریبل زدن هفت بازیکن انگلیسی، توپ را به دروازه پیتر شیلتون (دروازه‌بان انگلستان) رساند.

دیگو مارادونا جام ۱۹۸۶

هنرنمایی خارق‌العاده مارادونا، آرژانتین را به قهرمانی جهان در سال ۱۹۸۶ رساند. او همچنین موفق شد باشگاه ناپولی ایتالیا را دو بار در سال‌های ۱۹۸۷ و ۱۹۸۹ به مقام قهرمانی لیگ ایتالیا برساند و در سال ۱۹۹۰ نیز به همراه این تیم جام یوفا را فتح کند.

آرژانتین دیگو مارادونا

دیگو مارادونا تیم ملی آرژانتین

تیم ملی آرژانتین و دیگو مارادونا

در جام جهانی ۱۹۹۰ که به میزبانی ایتالیا برگزار شد، تیم آرژانتین به کمک مارادونا موفق شد ایتالیا، کشور میزبان، را در مرحله نیمه‌نهایی در ورزشگاه شهر ناپل شکست دهد. با این حال، آرژانتین نتوانست در دیدار نهایی مشابه دوره قبلی جام جهانی بر آلمان پیروز شود و با کسب عنوان دوم، به خانه بازگشت.

در این رقابت‌ها، مارادونا از هواداران باشگاه ناپولی درخواست کرد که به خاطر تبعیض‌ها و فقر موجود در جنوب ایتالیا، در بازی آرژانتین و ایتالیا از تیم ملی آرژانتین حمایت کنند.

دیگو مارادونا فیفا ۲۰۲۵

دیگو مارادونا در فیفا ۲۰۲۵

دیگو مارادونا فوتبال

دیگو مارادونا فوتبالیست

فوتبالیست دیگو مارادونا

دیگو مارادونا آرژانتینوس جونیورز

در ۲۰ اکتبر ۱۹۷۶، مارادونا اولین بازی حرفه‌ای خود را برای آرژانتینوس جونیورز، تنها 10 روز قبل از تولد 16 سالگی‌اش، در مقابل تالرس د کوردوبا انجام داد. او با پیراهن شماره 16 وارد زمین شد و به جوانترین بازیکن تاریخ لیگ برتر آرژانتین تبدیل گشت. چند دقیقه پس از شروع بازی، مارادونا توپ را به پاهای خوان دومینگو کابررا زد، جوز هندی که نمادی از استعداد او شد.

 دیگو مارادونا آرژانتین

پس از بازی، مارادونا گفت: “آن روز احساس کردم آسمان را در دستانم گرفته‌ام.” سی سال بعد، کابررا اولین بازی مارادونا را به یاد آورد: “من در سمت راست زمین بودم و رفتم تا او را تحت فشار قرار دهم، اما او فرصتی به من نداد. او جوز هندی را درست کرد و زمانی که من چرخیدم، او از من دور شد.”

دیگو مارادونا لیگ برتر

در ۱۴ نوامبر ۱۹۷۶، دو هفته پس از رسیدن به ۱۶ سالگی، مارادونا اولین گل خود را به عنوان یک حرفه‌ای در برابر تیم مارپلاتنسه سن لورنزو به ثمر رساند و یک گل دیگر نیز در این مسابقه به ثبت رساند. مارادونا در آن فصل 11 بازی انجام داد که دو گل او در اولین بازی فقط گل‌هایی بودند که به ثمر رساند.

دیگو مارادونا پسر طلایی

پسر طلایی دیگو مارادونا

مارادونا که یک استعداد زودرس بود، لقب “ال پیبه د اورو” (“پسر طلایی”) را به دست آورد، نامی که در طول زندگی حرفه‌ای او ماندگار شد. او به خاطر توانایی دریبلینگ، بینش، کنترل نزدیک توپ، پاس دادن و خلاقیتش شهرت داشت و به عنوان یکی از ماهرترین بازیکنان در این ورزش شناخته می‌شد.

او بدنی جمع و جور داشت و با پاهای قوی، مرکز ثقل پایین و تعادل حاصل از آن، می‌توانست فشار بدنی را در حین دویدن با توپ، علی‌رغم جثه کوچکش، به خوبی تحمل کند. همچنین، شتاب، پاهای سریع و چابکی همراه با مهارت‌های دریبلینگ و کنترل نزدیک او اجازه می‌داد تا به سرعت جهت خود را تغییر دهد.

 دیگو مارادونا فیفا 2020

در نظرسنجی‌ای که توسط فیفا برگزار شد، او به همراه پله برنده جایزه بهترین بازیکن قرن بیستم میلادی گردید. مارادونا با نمایش خیره‌کننده‌اش در جام جهانی 1986، تیم ملی آرژانتین را به قهرمانی هدایت کرد.

استعداد، تکنیک، چابکی، دید عالی، پاس‌های دقیق و مهارت در کنترل توپ و دریبل‌زنی غیرقابل مهار مارادونا باعث شد تا علی‌رغم قامت کوتاهش، در فوتبال برتر باشد و به او عنوان “پسر طلایی” (به اسپانیایی: El Pibe de Oro) داده شود.

اولین قرارداد دیگو مارادونا

قرارداد دیگو مارادونا

در قسمتی از موزه دیگو، ویترینی وجود دارد که برخی از افتخارات او از آن زمان در آن نگهداری می‌شود. این افتخارات شامل نخستین برگه قرارداد حرفه‌ای مارادونا است که با باشگاه آرژانتینیوس جونیورز منعقد شده و نام پدرش به‌طور ویژه‌ای نمایان شده است.

این مکان در سال ۲۰۱۶ به کوشش پرس به موزه تبدیل شد تا محلی برای کسب درآمد و معرفی بیشتر مارادونا و باشگاه ابتدایی‌اش باشد. این موزه نه تنها به یادآوری دستاوردهای او می‌پردازد، بلکه فضایی است برای آشنایی نسل‌های جدید با تاریخچۀ یکی از بزرگترین بازیکنان فوتبال جهان.

دیگو مارادونا جام جهانی

دیگو مارادونا جام جهانی ۱۹۷۸

در فصل ۱۹۷۷، مارادونا در ۴۹ بازی شرکت کرد و ۱۹ گل به ثمر رساند، که او را در کانون توجه سایر باشگاه‌های آمریکای جنوبی قرار داد. در فصل 1978، او در 35 بازی 26 گل زد و به حضور در جام جهانی 1978 امیدوار بود.

 دیگو مارادونا سزار لوییس

دیگو مارادونا برترین گلزن

دیگو مارادونا برترین گلزن ۱۹۸۰

با این حال، هنگامی که تیم‌ها در 19 مه آزاد شدند، او توسط مربی سزار لوئیس منوتی انتخاب نشد که این موضوع بسیاری را شگفت‌زده کرد. دو روز پس از کنار گذاشته شدن، او در یک بازی مقابل چاکاریتا جونیورز گلزنی کرد. در سال 1979، مارادونا در 26 بازی 26 گل به ثمر رساند و به عنوان آقای گل در هر دو تورنمنت متروپولی‌تان و ناسیونال شناخته شد. در سال 1980، او 43 گل در 45 بازی به ثبت رساند و برای چهار تورنمنت متوالی به عنوان برترین گلزن انتخاب شد.

دیگو مارادونا بوکا جونیورز

مارادونا پس از کسب عنوان متروپولیتانو در سال ۱۹۸۱ به همراه هواداران بوکا جونیورز جشن گرفت.

او پنج سال را در آرژانتینوس جونیورز سپری کرد، از سال ۱۹۷۶ تا ۱۹۸۱، و در این مدت ۱۱۵ گل در ۱۶۷ بازی به ثمر رساند قبل از اینکه در فوریه ۱۹۸۱، با انتقال ۴ میلیون دلاری به بوکا جونیورز ملحق شود.

مارادونا پیشنهادهایی از باشگاه‌های دیگر نیز دریافت کرد، از جمله ریور پلاته که تمایل داشت او را به بهترین بازیکن باشگاه تبدیل کند. با این حال، ریور تصمیم گرفت به خاطر حقوق و دستمزد بالا برای حفظ دانیل پاسارلا و اوبالدو فیلول، از پیشنهاد خود صرف‌نظر کند.

دیگو مارادونا جونیورز ۱۹۸۱

مارادونا در ۲۰ فوریه ۱۹۸۱ با بوکا جونیورز قرارداد امضا کرد. او دو روز بعد اولین بازی خود را مقابل تالرس د کوردوبا انجام داد و در پیروزی ۴–1 این باشگاه، دو گل به ثمر رساند. در 10 آوریل، مارادونا اولین سوپرکلاسیکو خود را در برابر ریورپلاته در ورزشگاه لا بمبونرا برگزار کرد.

بوکا با نتیجه ۳–0 ریور را شکست داد و مارادونا با دریبل زدن از میان آلبرتو تارانتینی و فیلول، یکی از گل‌ها را به ثمر رساند. با وجود رابطه بی‌اعتمادی بین مارادونا و مدیر بوکا جونیورز، سیلویو مارزولینی، بوکا فصل موفقی را پشت سر گذاشت و پس از کسب یک امتیاز مقابل راسینگ کلاب، عنوان لیگ را به دست آورد. این تنها عنوانی بود که مارادونا در لیگ داخلی آرژانتین کسب کرد.

دیگو مارادونا بارسلونا

 در 26 ژوئن 1983، در اولین بازی فینال کوپا د لالیگا در ورزشگاه سانتیاگو برنابئو، مارادونا گلزنی کرد و اولین بازیکن بارسلونا شد که توسط هواداران رقیب رئال مادرید تشویق شد.
مارادونا آگوستین، دروازه‌بان مادریدی را دریبل زد و زمانی که به دروازه خالی نزدیک شد، در تلاش خوان خوزه، مدافع مادرید برای مهار ضربه، متوقف شد.

خوزه در نهایت به تیر دروازه برخورد کرد، قبل از اینکه مارادونا توپ را وارد دروازه کند. نحوه به ثمر رساندن این گل باعث تشویق هواداران رقیب شد و از آن زمان، تنها رونالدینیو (در نوامبر ۲۰۰۵) و آندرس اینیستا (در نوامبر ۲۰۱۵) نیز به عنوان بازیکنان بارسلونا در سانتیاگو برنابئو مورد تشویق هواداران مادریدی قرار گرفتند. سه روز بعد، بارسلونا در بازی برگشت با نتیجه ۲–1 پیروز شد و مارادونا یک پنالتی را به ثمر رساند تا به تیمش کمک کند یک عنوان دیگر مقابل رقیب اصلی خود کسب کند.

بارسلونا دیگو مارادونا

پس از جام جهانی ۱۹۸۲، مارادونا با مبلغ ۵ میلیون پوند (۷.۶ میلیون دلار) به بارسلونا منتقل شد. در فصل ۱۹۸۲-۱۹۸۳، تحت مربیگری سزار لوئیس منوتی، بارسلونا و مارادونا توانستند دو جام، کوپا دل ری و کوپا د لا لیگا را که هر دو در برابر رئال مادرید قرار داشتند، به دست آورند.

دیگو مارادونا شکستگی پا

دیگو مارادونا مصدومیت

لحظه‌ای که مدافع اتلتیک بیلبائو، آندونی گویکوتشیا، در 24 سپتامبر 1983 مارادونا را مجروح کرد. مارادونا دوران سختی را در بارسلونا به دلیل بیماری، مصدومیت و همچنین حوادث بحث‌برانگیز در زمین گذراند.

او ابتدا به علت حمله هپاتیت و سپس به دلیل شکستگی مچ پا در یک بازی لالیگا در نیوکمپ در سپتامبر ۱۹۸۳ که ناشی از تکل بی‌ملاحظه آندونی گوئیکوتشیا، بازیکن اتلتیک بیلبائو (ملقب به “قصاب بیلبائو”) بود، با تهدید به خطر زندگی خود روبه‌رو شد. اما پس از درمان، امکانی برای بازپروری مارادونا وجود داشت.

دیگو مارادونا کوپا

مارادونا در جریان فینال کوپا دل ری ۱۹۸۴ در مادرید در برابر اتلتیک بیلبائو به طور مستقیم درگیر یک مبارزه خشونت آمیز بود. مارادونا پس از دریافت یک تکل سخت دیگر توسط گویکوتشیا و همچنین طعنه زدن با توهین‌های نژادپرستانه مربوط به اصل و نسب بومیان آمریکای پدرش توسط هواداران بیلبائو در طول مسابقه، و تحریک شدن توسط میگل سولا از بیلبائو، در تمام طول بازی پس از باخت 1-0 بارسلونا، به شدت عصبانی شد.

دیگو مارادونا فینال کوپا

او با تهاجمی از جایش بلند شد و چند سانتی‌متر از صورت سولا فاصله گرفت و آن دو با هم صحبت کردند. این واکنش زنجیره‌ای از واکنش‌های احساسی هر دو تیم را آغاز کرد. سولا با استفاده از الفاظ توهین‌آمیز، ژست جمعیت را به سمت مارادونا با تقلید از یک اصطلاح بیگانه‌هراسانه نشان داد.

دیگو مارادونا کوپا ۱۹۸۴

مارادونا سپس با ضربه‌سر سولا، با آرنج به صورت بازیکن دیگر بیلبائو و زانو به سر یکی دیگر، او را سرد کرد. تیم بیلبائو مارادونا را محاصره کرد تا انتقام بگیرد و گویکوتشیا با یک ضربه بلند به سینه او وصل شد.

قبل از اینکه بقیه تیم بارسلونا برای کمک به مارادونا به آنها ملحق شوند، در این نقطه، بازیکنان بارسلونا و بیلبائو در زمین با مارادونا در مرکز نزاع شدند و هر کسی که پیراهن بیلبائو داشت، مورد حمله قرار گرفت.

 دیگو مارادونا خوان کارلوس

نزاع دسته‌جمعی در مقابل پادشاه اسپانیا، خوان کارلوس، و تماشاگران 100000 هوادار در داخل استادیوم انجام شد و بیش از نیمی از اسپانیا در حال تماشای تلویزیون بودند. پس از اینکه هواداران شروع به پرتاب اشیای جامد به سمت بازیکنان، مربیان و حتی عکاسان کردند، شصت نفر مجروح شدند و این حادثه عملاً باعث قطع انتقال مارادونا از باشگاه پس از آخرین بازی او با پیراهن بارسلونا شد.

یکی از مدیران بارسلونا اظهار داشت: “وقتی صحنه‌های دعوای مارادونا و هرج‌ومرج بعد از آن را دیدم، متوجه شدم که نمی‌توانیم بیشتر از این با او پیش برویم.” در نهایت، پس از 58 بازی، مارادونا به ناپولی در سری آ ایتالیا با یک رکورد جهانی دیگر، به مبلغ 6.9 میلیون پوند (10.48 میلیون دلار) منتقل شد.

دیگو مارادونا خوان کارلوس

یکی از مدیران بارسلونا اظهار داشت: “وقتی صحنه‌های دعوای مارادونا و هرج‌ومرج بعد از آن را دیدم، متوجه شدم که نمی‌توانیم بیشتر از این با او پیش برویم.” در نتیجه، پس از 58 بازی، مارادونا با یک رکورد جهانی دیگر به مبلغ 6.9 میلیون پوند (10.48 میلیون دلار) به ناپولی در سری آ ایتالیا منتقل شد.

 ترانسفرمارکت دیگو مارادونا

مارادونا نخستین بازیکن در تاریخ فوتبال است که دو بار رکورد قیمت نقل و انتقالات را در جهان شکسته است. او نخستین بار با مبلغ ۵ میلیون یورو به بارسلونا در لالیگا و بار دوم با هزینه ۶٫۹۵ میلیون یورو به ناپولی در سری آ ملحق شد.

او در طول حرفه‌اش به عنوان یک هافک هجومی و بازی‌ساز ماهر، برای تیم‌های آرژانتینوس جونیورز، بوکا جونیورز، بارسلونا، ناپولی، سویا و نیولز اولد بویز بازی کرد. مارادونا در تیم‌های بارسلونا و ناپولی به اکثریت موفقیت‌های باشگاهی خود رسید.

دیگو مارادونا اسطوره فوتبال

مارادونا در بازی‌های ملی خود برای آرژانتین، 91 بازی انجام داد و 34 گل به ثمر رساند. او در چهار دوره جام جهانی فوتبال، از جمله جام جهانی 1986 مکزیک، حضور داشت، جایی که به عنوان کاپیتان آرژانتین تیمش را به پیروزی مقابل آلمان غربی در فینال هدایت کرد و توپ طلا را به عنوان بهترین بازیکن مسابقات به دست آورد.

شماره پیراهن دیگو مارادونا

دیگو مارادونا شماره ۱۰

بایرن مونیخ دیگو مارادونا

دیگو مارادونا مونیخ

دیگو مارادونا در مراسم وداع لوتار ماتئوس برای نخستین و آخرین بار پیراهن شماره ۱۰ بایرن‌مونیخ را به تن کرد. مارادونا به عنوان یک حریف سرسخت برای آلمانی‌ها شناخته می‌شد، زیرا دو بار در فینال‌های جام‌جهانی به مصاف این تیم رفت؛ یک بار عنوان قهرمانی را با آرژانتین کسب کرد و بار دیگر با اشک ورزشگاه را ترک کرد.

او در مراسم خداحافظی لوتار ماتئوس در مونیخ حاضر شد و پیراهن سفید و قرمز بایرن را در سال ۲۰۰۰ پوشید، تا تصاویری به یادماندنی از لحظاتی که پیراهن تیم آلمانی را بر تن داشت، به ثبت برساند. جالب است که مارادونا هرگز در دوران بازی خود در آلمان، عضوی از هیچ تیمی نبود.

دیگو مارادونا و مسی

لیونل مسی دیگو مارادونا

مارادونا مسی

لیونل مسی پس از کسب توپ طلا گفت: “پیش از هر چیز، می‌خواهم از کسانی که به من رأی دادند تشکر کنم. این جایزه را با هم‌تیمی‌هایم در تیم ملی فوتبال آرژانتین تقسیم می‌کنم” و در نهایت این جایزه را به دیگو مارادونا در سالروز تولدش تقدیم کرد و افزود: “من در روز تولد مارادونا به یاد او هستم. مکانی بهتر از اینجا برای یادآوری مارادونا وجود ندارد. دیگو! من این جایزه را با تو سهیم می‌شوم.”

دیگو مارادونا یوهان کرایف

یوهان کرایف، بازیکن سابق هلندی، در توانایی دریبلینگ خود شباهت‌هایی میان مارادونا و لیونل مسی مشاهده کرد که به نظر می‌رسید توپ به کفش آنها چسبیده است. قدرت بدنی مارادونا با دو گلی که در جام جهانی 1986 مقابل بلژیک به ثمر رساند، به وضوح نمایان شد.

 دیگو مارادونا نشریات

بعضی از نشریات از مارادونا به عنوان طفره‌زن باهوش و جیب‌بر جوجه تیغی از شخصیت‌های الیور تویست اثر چارلز دیکنز یاد کرده‌اند.

دیگو مارادونا فرانسیسکو کورنیخو

فرانسیسکو کورنیخو، مربی فوتبال جوانان و اولین کسی که استعداد مارادونا را شناسایی کرد، درباره دیگو می‌گوید: “نخستین بار که دیگو و بازی‌اش را دیدم، واقعاً تحت تأثیر استعدادش قرار گرفتم. نمی‌شد باور کرد که او فقط هشت سال دارد؛ زیرا او مانند بزرگترها بازی می‌کرد.”

دیگو مارادونا گیلم بالاگوئه

گیلم بالاگوئه در مورد هدایت کشورش به جام جهانی ۱۹۸۶ و به ویژه عملکرد و دو گل او در یک چهارم نهایی مقابل انگلیس می‌نویسد: “آن یکشنبه در مکزیکوسیتی، جهان یک مرد را به تنهایی مشاهده کرد – از تمامی جنبه‌های کلمه – حال و هوای یک ملت افسرده و سرکوب‌شده را به استراتوسفر برد. او می‌توانست بهترین در جهان باشد.”

 دیگو مارادونا کاپادیا

کاپادیا اظهار داشت: “مارادونا قسمت سوم یک سه‌گانه درباره نابغه‌ها و شهرت کودک است.” وی افزود: “من مجذوب سفر او بودم؛ زیرا هر جا که او می‌رفت، لحظاتی از درخشش و درام شگفت‌انگیز شکل می‌گرفت.

او یک رهبر بود که تیم‌هایش را به اوج می‌رساند، اما در عین حال بسیاری از مشکلات را در حرفه‌اش متحمل شد. او همواره از هر چیزی به نفع خود استفاده می‌کرد و حیله‌گری و هوش او برای کسب پیروزی مثال‌زدنی بود.”

دیگو مارادونا پولی

دیگو مارادونا در تاریخ ۵ ژوئیه ۱۹۸۴ به عنوان بازیکن ناپولی به جهانیان معرفی شد و در مراسم معارفه‌اش در استادیوم سن پائولو با استقبال 75000 هوادار روبه‌رو شد. دیوید گلدبلات، نویسنده ورزشی، اظهار داشت: “آنها [هواداران] متقاعد شده بودند که ناجی آمده است.”

 دیگو مارادونا ناجی ناپل

یک روزنامه محلی نوشت که با وجود کمبود “شهردار، خانه‌ها، مدارس، اتوبوس‌ها، استخدام و سرویس بهداشتی، هیچ‌یک از این‌ها مهم نیست زیرا ما مارادونا داریم.” پیش از آمدن مارادونا، فوتبال ایتالیا تحت‌ سلطه تیم‌هایی از شمال و مرکز کشور مانند آث میلان، یوونتوس، اینترمیلان و رم بود و هیچ تیمی در جنوب شبه‌جزیره ایتالیا تا آن زمان قهرمان لیگ نشده بود.

این شرایط به بهترین شکل ممکن به سناریوی مارادونا و تصویر همدل او از طبقه کارگر پاسخ می‌داد، زیرا او به تیمی پیوست که در آستانه سقوط در پایان فصل 1983-1984 سری A قرار داشت و در سخت‌ترین و مشهورترین لیگ فوتبال اروپا رقابت می‌کرد.

پولی دیگو مارادونا

مارادونا در ناپولی

مارادونا در ناپولی به اوج دوران حرفه‌ای خود رسید: او به سرعت بازوبند کاپیتانی را از جوزپه بروسکولوتی، مدافع کهنه‌کار ناپولی به ارث برد و خیلی زود به ستاره‌ای مورد تحسین در میان هواداران باشگاه تبدیل شد. در زمانی که او در ناپولی بود، تیم به موفق‌ترین دوران تاریخ خود دست یافت. مارادونا در دوره‌ای برای ناپولی بازی کرد که تنش‌های شمال-جنوب در ایتالیا به دلیل مسائل مختلف، به‌ویژه تفاوت‌های اقتصادی بین این دو منطقه، در اوج خود بود.

دیگو مارادونا قهرمانی ۱۹۸۶

ناپولی به رهبری مارادونا، اولین قهرمانی خود در سری آ را در ۱۹۸۶–1987 کسب کرد. گلدبلات در مورد جشن‌ها نوشت: “جشن‌ها پرشور بود. مجموعه‌ای از مهمانی‌ها و جشن‌های خیابانی بداهه به‌طور مسری در سراسر شهر به راه افتاد که یک کارناوال شبانه‌روزی بیش از یک هفته ادامه داشت. دنیا زیر و رو شد. ناپلی‌ها مراسم تشییع جنازه‌ای برای یوونتوس و میلان برگزار کردند و متوجه مرگ همکار خود شدند. در سال 1987، ایتالیای دیگری شکست خورده است، یک امپراتوری جدید متولد شد.”

دیگو مارادونا بهترین گلزن

دیگو مارادونا کوپا ایتالیا

دیگو مارادونا جام یوفا

دیگو مارادونا کوپا 

دیگو مارادونا در فصل کوپا ایتالیا بهترین گلزن شد و شش گل به ثمر رساند، هرچند که ناپولی در مرحله یک چهارم نهایی توسط تورینو حذف شد و دو گل مارادونا در بازی برگشت نتوانست مانع از حذف تیم شود. در فصل ۱۹۸۸–1989، ناپولی به نایب قهرمانی در لیگ و کوپا ایتالیا دست یافت و در فینال مقابل سمپدوریا شکست خورد. با این حال، این تیم توانست انتقام نایب قهرمانی را با کسب عنوان قهرمانی جام یوفا بگیرد و در فینال دو بازی مقابل اشتوتگارت پیروز شود.

در جریان بازی برگشت مرحله یک چهارم نهایی مقابل یوونتوس، مارادونا موفق به به ثمر رساندن یک پنالتی شد و ناپولی در نهایت پس از وقت اضافه به دور بعد راه یافت. در بازی اول فینال، مارادونا از روی یک پنالتی در پیروزی خانگی ۲-۱ گلزنی کرد و سپس به گل پیروزی کارکا کمک کرد. در بازی برگشت که در تاریخ ۱۷ می برگزار شد و با تساوی ۳–3 به پایان رسید، او با یک ضربه سر به گل چیرو فرارا یاری رساند.

دیگو مارادونا سوپر کاپ ایتالیا

دیگو مارادونا سوپر کاپ

ناپولی دومین قهرمانی خود در لیگ را در فصل ۹۰–1989 به دست آورد و سپس در سال 1990 سوپرکاپ ایتالیا را با شکست رقبای یوونتوس با نتیجه 5–1 برد. فرانکو بارزی، مدافع میانی آث میلان، در پاسخ به این سوال که سخت‌ترین بازیکنی که تا به حال با او روبرو شده است، گفت که این مارادونا است، دیدگاهی که هم‌تیمی‌اش در میلان، پائولو مالدینی نیز به اشتراک گذاشته است.

جریمه دیگو مارادونا

اگرچه مارادونا در دوران حضورش در ایتالیا در زمین بازی موفق بود، اما مشکلات شخصی او بیشتر شد. استفاده از کوکائین او ادامه یافت و او ۷۰۰۰۰ دلار جریمه از باشگاه خود به دلیل از دست دادن بازی‌ها و تمرینات، ظاهراً به دلیل “استرس” دریافت کرد.

دیگو مارادونا جام جهانی ۱۹۹۰

او در آنجا با یک رسوایی در مورد یک پسر نامشروع روبرو شد و همچنین مورد سوءظن در مورد دوستی ادعایی با سندیکای جنایی کامورا قرار گرفت. بعد از جام جهانی ۱۹۹۰، که در آن او و آرژانتین ایتالیا را در یک بازی نیمه نهایی در ورزشگاه سن پائولو شکست دادند، با واکنش شدید و آزار و اذیت برخی از هواداران محلی روبرو شد.

wallpaper hd maradonaMARADONA

 wallpaper maradonaMARADONA

wallpaper marsdona for phone

wallpaper maradona for laptop

MARADONA wallpaper 4k

آمار دیگو مارادونا

دیگو مارادونا آمار 

بازی و گل‌ها بر مبنای باشگاه، فصل و مسابقات صورت گرفته تا تاریخ ۱۹۹۵.

سال‌ها	باشگاه‌ها	تعداد بازی ها	تعداد گل ها
۱۹۷۶–۱۹۸۱	آرژانتینوس جونیورز	۱۶۷	(۱۱۶)
۱۹۸۱–۱۹۸۲	بوکا جونیورز	۴۰	(۲۸)
۱۹۸۲–۱۹۸۴	بارسلونا	۳۶	(۲۲)
۱۹۸۴–۱۹۹۱	ناپولی	۱۸۸	(۸۱)
۱۹۹۲–۱۹۹۳	سویا	۲۶	(۱۵)
۱۹۹۳–۱۹۹۴	نیولز اولد بویز	۵	(۴)
۱۹۹۵–۱۹۹۷	بوکا جونیورز	۳۰	(۷)
مجموع		۴۹۱	(۲۷۳)

 افتخارات و جام های دیگو مارادونا

افتخارات باشگاهی دیگو مارادونا

– قهرمان جام جهانی فوتبال زیر 20 سال در سال 1979
– قهرمان لیگ برتر باشگاه‌های آرژانتین در سال 1981
– قهرمانی در سری آ (۲ بار): ۸۷-۱۹۸۶، ۹۰-۱۹۸۹
– قهرمانی در جام حذفی ایتالیا: ۸۶-۱۹۸۷
– قهرمان لیگ اروپا: ۱۹۸۹
– قهرمان سوپر جام ایتالیا: ۱۹۹۰
– نایب قهرمان سری آ (۲ بار): ۸۸-۱۹۸۷، ۸۹-۱۹۸۸
– نایب قهرمان جام حذفی ایتالیا: ۸۹-۱۹۸۸

افتخارات فردی دیگو مارادونا

– بوکا جونیورز: قهرمانی در لیگ آرژانتین
– بارسلونا: قهرمان جام حذفی اسپانیا و سوپر جام اسپانیا

افتخارات ملی دیگو مارادونا
تیم ملی آرژانتین:
– قهرمان جام جهانی فوتبال زیر 20 سال: ۱۹۷۹
– قهرمان جام جهانی: ۱۹۸۶
– نایب قهرمان جام جهانی: ۱۹۹۰
– قهرمان جام فینالیسما: ۱۹۹۳
– شناخته‌شده به عنوان یکی از 10 بازیکن تأثیرگذار تاریخ جام‌های جهانی به انتخاب مجلهٔ تایمز
– دو بار برندهٔ عنوان بازیکن سال فیفا
– برندهٔ توپ طلا

دیگو مارادونا نقاشی دیواری

نقاشی دیواری دیگو مارادونا

نقاشی‌های دیواری مارادونا بر روی ساختمان‌های باستانی شهر نقاشی شد و کودکان تازه متولد شده به افتخار او نامگذاری شدند. ناپولی در آن سال، هنگامی که فینال کوپا ایتالیا 1987 را در مجموع مقابل آتالانتا برد، موفق به کسب دو قهرمانی شد. مارادونا یکی از بازیکنان کلیدی در آن مبارزات انتخاباتی بود و هفت گل در ده بازی به ثمر رساند.

 دیگو مارادونا مثلث هجومی

دیگو مارادونا برونو جوردانو

مارادونا جوردانو کارکا

دیگو مارادونا کارکا

فصل بعد، مثلث هجومی پربار تیم که از مارادونا، برونو جوردانو و کارکا تشکیل شده بود، بعداً خط مقدم “Ma-Gi-Ca” (جادویی) نام گرفت. با وجود اینکه این تیم نتوانست از عنوان قهرمانی خود در لیگ دفاع کند و در چهار بازی پایانی با شکست مقابل آث میلان روبرو شد، مارادونا در فصل 1987–1988 با 15 گل به عنوان بهترین گلزن سری آ دست یافت و با 115 گل، بهترین گلزن تاریخ ناپولی بود، تا اینکه رکورد او توسط مارک هامش با 7 گل شکسته شد.

 سبک بازی دیگو مارادونا

 دیگو مارادونا استراتژیست

اگرچه او به خاطر تمایلش به انجام دویدن‌های انفرادی با توپ شناخته می‌شد، او همچنین یک استراتژیست و یک بازیکن تیم باهوش بود. مارادونا با آگاهی فضایی عالی و تکنیک بسیار بالا در کار با توپ، در فضاهای محدود موثر بود و با جذب مدافعان، به خروج سریع از غوغا (مانند گل دوم مقابل انگلیس در سال 1986) یا پاس دادن به یک هم تیمی آزاد کمک می‌کرد.

دیگو مارادونا شوت سریع

او با قد کوچک ولی قوی خود، می‌توانست توپ را برای مدت‌زمانی با یک مدافع به پشت نگه دارد و در این مدت منتظر هم تیمی‌اش باشد یا برای شوت سریع فاصله پیدا کند. او ویژگی‌های رهبری را در زمین نشان داد و کاپیتان آرژانتین در رقابت‌های جام جهانی 1986، 1990 و 1994 بود.

در حالی که مارادونا در درجه اول یک بازیساز خلاق بود، اما به خاطر توانایی‌اش در گلزنی و اتمام کار نیز شناخته می‌شد. آریگو ساکی، سرمربی سابق میلان، در مصاحبه‌ای با Il Corriere dello Sport در سال 2010، مارادونا را به خاطر میزان کار دفاعی‌اش در مقابل توپ تمجید کرد.

 دریبل زدن دیگو مارادونا

یکی از حرکات بارز مارادونا، دریبل زدن با سرعت تمام در جناح راست و ارسال پاس‌های دقیق به هم تیمی‌هایش در رسیدن به خط دروازه حریف بود. علامت تجاری دیگر او، پاس ضربدر معکوس یا رابونا بود، که وزن بدن را به خوبی تحمل می‌کرد و منجر به چندین پاس گل شد، مانند سانتر برای ضربه سر رامون دیاز در برابر سوئیس در سال 1980.

علاوه بر این، مارادونا طرفدار معروف رولت بود، حرکتی که شامل کشیدن توپ با یک پا و سپس پای دیگر در حین انجام یک چرخش ۳۶۰ درجه می‌شود. به دلیل این حرکت، گهگاه در رسانه‌ها از آن به عنوان «چرخش مارادونا» یاد می‌شود. او همچنین یکی از زعیم‌های خطرناک ضربات آزاد و پنالتی بود و به خاطر توانایی خود در خم کردن توپ از کرنر و ضربات ایستگاهی مستقیم مشهور بود.

ضربات آزاد مارادونا

او به‌عنوان یکی از بهترین متخصصان توپ مرده در تمام دوران تلقی می‌شود. تکنیک او در زدن ضربات آزاد، با بالا بردن زانویش هنگام ضربه زدن به توپ با زاویه بالایی، به او امکان می‌داد ضربات آزاد را به‌خصوص از فاصله نزدیک، درست خارج از محوطه جریمه، از فاصله 21 تا 17 متری بزند. سبک او در زدن ضربات آزاد بر چندین متخصص دیگر، از جمله جانفرانکو زولا، آندره آ پیرلو و لیونل مسی تأثیر گذاشته است.

دیگو مارادونا حیله گر

 شخصیت حیله‌گر دیگو مارادونا

مارادونا به خاطر شخصیت حیله‌گرش مشهور بود. برخی از منتقدان، گل جنجالی “دست خدا” او در جام جهانی 1986 را به‌عنوان یک مانور هوشمندانه می‌دانند و یکی از بازیکنان حریف، گلن هادل، اعتراف کرده است که مارادونا آن را با تکان دادن سر خود همزمان با دست زدن به توپ، پنهان کرده است.

دیگو مارادونا چپ پا

مارادونا غالباً چپ‌پا بود و به‌طور معمول از پای چپ خود استفاده می‌کرد، حتی زمانی که توپ برای اتصال با پای راست مناسب‌تر بود. اولین گل او در مقابل بلژیک در نیمه‌نهایی جام جهانی 1986، این موضوع را به‌خوبی نشان می‌دهد.

او برای دریافت پاس وارد کانال راست داخلی شده بود، اما اجازه داد توپ به سمت پای چپ او حرکت کند که به‌طور واضح نیاز به توانایی فنی بیشتری داشت. او در دور قبلی مقابل چندین بازیکن انگلیس برای “گل قرن” یک بار از پای راست خود استفاده نکرد، در حالی که کل حرکت را در سمت راست زمین گذرانده بود.

در تساوی دور دوم جام جهانی ۱۹۹۰ مقابل برزیل، او از پای راست خود برای ایجاد گل پیروزی برای کلودیو کانیگیا استفاده کرد، زیرا دو مدافع برزیلی او را در موقعیتی قرار دادند که استفاده از پای چپ او را کمتر عملی می‌کرد.

دیگو مارادونا بهترین بازیکن

مارادونا به‌طور گسترده‌ای به‌عنوان بهترین بازیکن نسل خود شناخته می‌شود. او توسط کارشناسان، بازیکنان و مدیران به‌عنوان یکی از بهترین بازیکنان تمام دوران‌ها مورد توجه قرار گرفته و توسط برخی به‌عنوان بهترین بازیکن تاریخ در نظر گرفته می‌شود.

او که به‌عنوان یکی از ماهرترین بازیکنان این بازی شناخته می‌شود، به‌عنوان یکی از بهترین دریبل‌زنان و متخصصان ضربات آزاد در تاریخ فوتبال به‌شمار می‌رود. مارادونا که در دوران جوانی دارای استعدادی زودرس بود، علاوه بر توانایی‌های بازی‌اش، به خاطر فداکاری، اراده و اخلاق کاری، به ویژه در تلاش برای بهبود جنبه‌های فنی بازی خود در تمرینات، همچنین مورد تحسین مدیر سابقش، منوتی، قرار گرفته است.

تمرین های دیگو مارادونا

دیگو مارادونا تمرینات

دیگو مارادونا تمرینات بدنسازی

مارادونا در فیلم مستند خود به نام “دیگو مارادونا” که در سال 2019 منتشر شد، به برنامه هفتگی‌اش اشاره کرد و اعتراف کرد که این برنامه شامل «یک بازی در روز یکشنبه، بیرون رفتن تا چهارشنبه و سپس رفتن به باشگاه در روز پنجشنبه» می‌شد.

آصف کاپادیا، کارگردان این مستند، در سال ۲۰۲۰ در مورد رژیم تمرینی غیرمعمول مارادونا بیان کرد: “او دارای یک متابولیسم خاص بود. به طرز شگفت‌انگیزی بدشکل به نظر می‌رسید، اما به‌طور مداوم و با شدت تمرین می‌کرد و تا زمان روز مسابقه، کاملاً عرق کرده بود. فرم بدنی‌اش به هیچ وجه شبیه یک فوتبالیست نبود، اما او به سرعت حس تعادل را به دست می‌آورد.”

کاپادیا همچنین اعلام کرد که مارادونا به خاطر داشتن یک مربی تناسب اندام شخصی به نام فرناندو سینیورینی که او را در زمینه‌های مختلف تمرین می‌داد، از هم‌عصرانش جلوتر بود. سینیورینی فردی بسیار تحصیل‌کرده و باهوش بود که به نگهداری از آمادگی جسمانی مارادونا کمک می‌کرد.

دیگو مارادونا نابغه فوتبال
دیگو مارادونا نابغه فوتبال

دیگو مارادونا مربی

مربی دیگو مارادونا

دیگو مارادونا مربیگری

مربیگری دیگو مارادونا

مربیگری دیگو مارادونا

زیبایی بازی دیگو ناشی از جنبه‌های ارثی، به ویژه تسلط طبیعی‌اش بر توپ است، اما این توانایی به دلیل استعداد او در یادگیری نیز قابل توجه است. بسیاری از حرکات نرم و ضربات “نابغه” او در واقع نتیجه تلاش مداوم وی می‌باشد. تصور عمومی از او با واقعیت تفاوت دارد.

مشاهده او در زمین و هدایت تیم تجربه‌ای دلپذیر بود. او “بازی‌های فوق‌العاده” و انجام “کارهای غیرممکن” و “شگفت‌انگیز” با توپ را در طول تمرینات و حتی در جلسات تمرینی دشوار به نمایش گذاشت.

بازنشستگی دیگو مارادونا ۲۰۱۱

در سال ۲۰۰۰، پیراهن شماره ۱۰ ناپولی به‌طور رسمی بازنشسته شد، اما در سال 2011، مارادونا اعلام کرد که می‌خواهد از کیل لاوتزی از آن استفاده کند. در یک نظرسنجی در Il Mattino، 54٪ از طرفداران به بازنشستگی پیراهن رای دادند و این تغییر در نهایت تحقق نیافت.

دیگو مارادونا رونالدوی برزیلی

مارادونا رونالدو

مارادونا رونالدو

دیگو مارادونا، اسطوره بی‌بدیل فوتبال، نه تنها در دل میلیون‌ها هوادار جا داشت، بلکه از نظر بزرگان و اسطوره‌های این ورزش نیز به‌طور ویژه‌ای مورد احترام بود. بسیاری از چهره‌های بزرگ فوتبال، به نبوغ، شخصیت و تأثیرگذاری او اعتراف کرده‌اند.

مارادونا پله

مارادونا و پله

پله مارادونا

پله و مارادونا

پله و مارادونا، دو اسطوره بزرگ فوتبال، همیشه در رقابتی سالم با یکدیگر بوده‌اند. آن‌ها به توانایی‌های یکدیگر احترام می‌گذاشتند و بر این باور بودند که مقایسه‌شان نادرست است، زیرا هر کدام سبک بازی خاص خود را دارند.

خورخه والدانو مارادونا

خورخه والدانو، بازیکن و سرمربی آرژانتینی، در مورد مارادونا می‌گوید: “مارادونا یک رهبر فنی بود، مردی که به حل تمام مشکلاتی که ممکن بود در زمین رخ دهد، می‌پرداخت. او مسئول انجام معجزات بود و این مسأله به هم‌تیمی‌ها اعتماد به نفس زیادی می‌داد. از سوی دیگر، شهرت او به اندازه‌ای بود که تمامی فشارها را از دوش هم‌تیمی‌هایش برمی‌داشت. هیچ مشکلی در زمین نبود که مارادونا نتواند آن را برطرف کند.”

والدانو درباره تأثیر مارادونا بر تیم اضافه می‌کند: “یک نفر شب قبل از بازی راحت می‌خوابید، نه تنها به این دلیل که می‌دانست کنار دیگو بازی می‌کند و دیگو کارهایی را انجام می‌دهد که هیچ بازیکن دیگری در جهان نمی‌تواند، بلکه به این دلیل که ناخودآگاه می‌دانست اگر شکست بخوریم، مارادونا بیشتر از دیگران بار را به دوش می‌کشد و بیشتر از بقیه سرزنش می‌شود. این نوع نفوذی بود که او بر تیم اعمال می‌کرد.”

مارادونا والدانو

مارادونا میشل پلاتینی

عکس مربوط به مسابقه‌ای در سال 1986 است که دیگو مارادونا و میشل پلاتینی، کاپیتان‌های آن روز تیم‌های ملی فوتبال آرژانتین و فرانسه، در کنار هم ایستاده‌اند. در این عکس روی پیراهن مارادونا نوشته شده “نه به مواد مخدر” و روی پیراهن پلاتینی نیز عنوان “نه به فساد” درج شده است.

مارادونا پلاتینی

در عجیب بودن دنیا و سرنوشت همین بس که حالا مارادونا نماد مصرف مواد مخدر و پلاتینی نماد فساد در فوتبال به شمار می‌روند. این دو بازیکن که از بهترین‌های فوتبال جهان در دهه 80 میلادی هستند و از نامدارترین بازیکنان تاریخ به حساب می‌آیند، در سال‌های بعدی سرنوشت تلخی را تجربه کردند.

مارادونا و میشل پلاتینی

پلاتینی، هم‌تیمی مارادونا در یوونتوس، به نبوغ بی‌نظیر او در زمین بازی تاکید کرد. او معتقد بود که مارادونا توانایی انجام کارهایی را داشت که هیچ بازیکن دیگری قادر به انجام آن‌ها نبود.

پلاتینی درباره مارادونا گفت: “من او را به خاطر اشتباهاتش سرزنش نمی‌کنم. اما اطرافیانش را سرزنش می‌کنم. همه اطرافیانش از او به بهترین شکل استفاده کردند و به او کمکی نکردند تا بهبود یابد.”

دیگو مارادونا گابریل باتیستوتا

با ستایش “کاریزمای” مارادونا، گابریل باتیستوتا، مهاجم پرکار و دیگر هم‌تیمی او در آرژانتین، اظهار داشت: “دیگو می‌تواند یک استادیوم را فرماندهی کند و همه او را تماشا کنند. من با او بازی کردم و می‌توانم به شما بگویم که او چقدر از نظر فنی برای تیم تعیین‌کننده بود.”

دیگو مارادونا کورادو فرلاینو

کورادو فرلاینو، رئیس سابق ناپولی، در سال ۲۰۰۸ درباره ویژگی‌های رهبری مارادونا در دوران حضورش در این باشگاه اظهار نظر کرد و او را به عنوان “یک مربی در زمین” توصیف کرد.

مارادونا فرانکو بارزی

مارادونا فرانکو بارزی

فرانکو بارزی، اسطوره باشگاه میلان، در اعترافی صادقانه و کاملا طبیعی، دیگو آرماندو مارادونا را سرسخت‌ترین مهاجمی دانسته که فرصت بازی در برابر او را داشته است.

بارزی در مصاحبه‌ای با مارکا گفت: “من در برابر قهرمانان زیادی بازی کرده‌ام که نمی‌توانم بین آن‌ها تفاوت قائل شوم، اما اگر بخواهم از میان تمامی این قهرمانان یک قهرمان بزرگ را انتخاب کنم، قطعا دیگو آرماندو مارادونا را می‌گویم. او بهترین رقیبی بود که برابرش بازی کرده‌ام.”

مارادونا گری لینهکر

گری لینهکر، مهاجم تیم ملی انگلیس، گفت: “وقتی دیگو گل دوم را به ما زد، احساس می‌کردم که باید او را تشویق کنم. زدن چنین گل زیبایی غیرممکن بود. او بهترین بازیکن تمام دوران است، به طور قطع. یک پدیده واقعی.”

مارادونا فرانکو فرانس بکنباویر

بکنباوئر، کاپیتان افسانه‌ای تیم ملی آلمان، مارادونا را بزرگ‌ترین استعدادی می‌دانست که تا به حال در فوتبال مشاهده کرده است.

دیگو مارادونا و مسی

لیونل مسی دیگو مارادونا

مارادونا مسی

لیونل مسی بعد از دستیابی به توپ طلا گفت: قبل از هر چیز می‌خواهم از کسانی که به من رای دادند تشکر کنم. می‌خواهم این جایزه را با هم‌تیمی‌هایم در تیم ملی فوتبال آرژانتین تقسیم کنم. سپس در پایان این جایزه را به دیگو مارادونا در سالروز تولدش اهدا کرد و گفت: “از مارادونا در روز تولدش یاد می‌کنم. مکانی بهتر از اینجا برای یاد کرد از مارادونا وجود ندارد. دیگو! من این جایزه را با تو سهیم می‌شوم.”

دیگو مارادونا یوهان کرایف

یوهان کرایف، بازیکن سابق هلندی، در توانایی دریبلینگ خود، شباهت‌هایی را بین مارادونا و لیونل مسی دید که ظاهراً توپ به کفش آنها چسبیده بود. قدرت بدنی او با دو گل او مقابل بلژیک در جام جهانی 1986 نشان داده شد.

دیگو مارادونا نشریات

تعدادی از نشریات از مارادونا به عنوان طفره زن باهوش، جیب بری جوجه تیغی از الیور تویست چارلز دیکنز نام برده‌اند.

دیگو مارادونا فرانسیسکو کورنیخو

فرانسیسکو کورنیخو، مربی فوتبال جوانان و اولین کسی که استعداد مارادونا را کشف کرد. او درباره دیگو می‌گوید: اولین‌بار که دیگو و بازی او را دیدم، واقعاً تحت‌تأثیر استعدادش قرار گرفتم. نمی‌شد باور کرد که او فقط هشت سال دارد؛ چرا که او مثل افراد بزرگ‌سال بازی می‌کرد.

دیگو مارادونا گیلم بالاگوئه

گیلم بالاگوئه در هدایت کشورش به جام جهانی ۱۹۸۶ و به ویژه عملکرد و دو گل او در یک چهارم نهایی مقابل انگلیس می‌نویسد: “آن یکشنبه در مکزیکوسیتی، جهان یک مرد را به تنهایی دید – به بیش از یک معنا از عبارت – حال و هوای یک ملت افسرده و سرکوب شده را به استراتوسفر برد. او می‌توانست بهترین در جهان باشد.

دیگو مارادونا کاپادیا

کاپادیا اظهار داشت که: “مارادونا قسمت سوم یک سه گانه درباره نابغه‌ها و شهرت کودک است.”

وی افزود: “من مجذوب سفر او بودم، هر جا که او می‌رفت لحظاتی از درخشش و درام باورنکردنی بود. او یک رهبر بود، تیم‌هایش را به اوج می‌رساند، اما همچنین بسیاری از پست‌ها را در حرفه‌اش می‌برد. او همیشه از همه چیز در برابر سیستم‌های ناچیز استفاده می‌کرد. حیله‌گری و هوش او برای پیروزی.”

خداحافظی دیگو مارادونا از فوتبال

خداحافظی دیگو مارادونا از دنیای فوتبال، لحظه‌ای بسیار تلخ برای طرفداران این ورزش بود. این اسطوره آرژانتینی، پس از سال‌ها درخشش و ایجاد یادگاری‌های فراموش‌نشدنی، در نهایت به دلیل مشکلات جسمانی و مسائل مربوط به دوپینگ ناچار به ترک فوتبال شد.

 ⏬مقالات پیشنهادی برای شما عزیزان⏬

محمد مهدی زارع استقلال
ثروت کاوه رضایی رئال مادرید رونالدو برزیلی